Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2. maddeleri ile 6136 sayılı Kanunun 13/4, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve 6136 Sayılı Kanuna muhalefet suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6136 sayılı Kanunun 13/4. maddesinde “Ateşli silahlara ait mermilerin pek az sayıda bulundurulmasının veya taşınmasının mahkemece vahim olarak takdir edilmemesi durumunda hükmolunacak ceza altı aya kadar hapis ve yüz güne kadar adlî para cezası” ile cezalandırılacağı belirtilmesine karşın, sanık hakkında sadece hapis cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, sanığın geçmişte hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunmadığından, hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmiş olması isabetli görüldüğünden ve sanığın ikinci kez alkollü araç kullanırken yakalandığının ve adli sicil kaydında TCK"nın 179/3. maddesinden mahkumiyeti olduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamede ceza miktarının fazla olduğuna ve TCK"nın 50/1. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübutuna, lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususuna hükümde yer verilmemek suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
2-Hakkında hapis cezasına hükmedilen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden (A) olarak sınıflandırılan hüküm fıkrasının 4. bendinin devamına" ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin eklenmesi, (B) olarak sınıflandırılan hükme ise, "Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun"un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı kanun"un 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesine," ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.