
Esas No: 2017/15161
Karar No: 2017/14257
Karar Tarihi: 19.10.2017
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/15161 Esas 2017/14257 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ)MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı şirketin, düzenlediği faturalar ile kendisinden hukuka aykırı olarak kayıp-kaçak, dağıtım, sayaç okuma, perakende satış hizmeti ve iletim bedeli adı altında fazladan ücret tahsil ettiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak üzere, şimdilik 3.500 TL bedelin işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş; 26.01.2016 tarihli dilekçesi ile de talebini 15.791.62 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davacının, süresi içinde itiraz etmediği faturaların içeriğini kabul etmiş sayılacağını, ayrıca kayıp-kaçak vb. bedellerin ilgili mevzuat çerçevesinde abonelere yansıtıldığını ve uygulanmasının yasal bir zorunluluk olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 6719 sayılı Kanunun 21. Maddesi ile 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu"nun 17. Maddesine eklenen 10. Fıkra hükmü ve 6719 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu"na eklenen geçici 20. Maddesi hükümlerine istinaden davanın konusuz kalması nedeniyle, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2)Yargılama sırasında davacı tarafından yapılan yargılama giderleri toplamı 349,45 TL olması gerekirken; mahkemece hatalı değerlendirme nedeniyle 55,50 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiş olup, bu husus doğru görülmemiştir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün, HUMK 438/7, C2 hükmü ve 6100 sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm; davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan yöne ilişkin davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3. Fıkrasında yer alan ’55,50’ sayısının silinerek yerine ‘349,55’ sayısının yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.