
Esas No: 2010/11963
Karar No: 2012/566
Karar Tarihi: 19.01.2012
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/11963 Esas 2012/566 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 11/11/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/07/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalılardan ... vekilleri ile ... taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacıların diğer temyiz itirazına gelince
a-Dava, haksız eylem sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kahulüne karar verilmiş olup hüküm davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dayalı sürücü ..., tam kusuru ile sebep olduğu kaza sonucu davacı ..."ın ‘Erektil Disfonksiyon’ oluşacak şekilde yaralanmasına neden olmuştur
Davacı ..."ın her ne kadar kendisi yaralanmamış olsa da eşinin yaralanma şekli itibari ile çektiği manevi acı ve üzüntü nedeniyle kişilik haklarının zedelendiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle davacı ... lehine de olaya uygun bir manevi tazminata hükmedilmek gerekir.
b-Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; yaralanma derecesi davalının tam kusurlu olması ve yukarıda açıklanan ilkeler dikkate alındığında davacı ... için hükmedilen miktar azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilerek hüküm allına alınması için karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2a-b) nolu bentlerde gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA; davalıların tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ilk benttte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.