MAHKEMESİ :... Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/01/2015 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/12/2017 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 05/12/2017 gün ve 2017/194-2017/307 sayılı kararının kaldırılmasına, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353. maddesinin 1. fıkrası b bendinin 1 numaralı alt bendi gereğince; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 20/09/2018 günlü kararın Yargıtayda duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından, duruşmasız olarak incelenmesi de davacı vekili tarafından istenilmekle daha önceden belirlenen 15/09/2020 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davalı vekili Avukat ... ile karşı taraftan davacı vekili Avukat... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 131. maddesi uyarınca alacak istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine, bölge adliye mahkemesince; davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına HMK"nın 353/1-b,2 madde ve bendi uyarınca yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne, davalı tarafın istinaf başvurusunun ise reddine karar verilmiş olup; hükme karşı taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
Davacı vekili; davalı tarafından 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 131. maddesi hükmü gereği 2013 yılı basılı kağıt ve plaka satışlarından elde edilen net gelirin % 60’ı üzerinden hesaplanacak tutarın İçişleri Bakanlığı Merkez Saymanlığı’na aktarılması gerektiğini, ancak davalının bu tutarı eksik yatırdığını belirterek eksik yatırılan gelirin 6183 sayılı Kanun uyarınca gecikme zammı ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 131. maddesi uyarınca basılı kağıt ve plaka satışlarının federasyona sağladığı net gelirin % 60"ının her yıl Şubat ayı sonuna kadar İçişleri Bakanlığı Merkez Saymanlığı hesabına yatırılacağı, hükme esas alınan bilirkişi raporunda açıklandığı üzere hatıra eşyası ödemesi ile faiz-finansman giderine ilişkin tutarın basılı kağıt ve plaka brüt satış gelirinden indirilmesi gerektiği, Mesleki Eğitim Danışmanlığı Birimi"ne ait gelirin ise davalı gelirleri içinde gösterilmemesi yönündeki uygulamanın yerinde olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulü ile hükmedilen tutarın ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek aylık 1,40 faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hükme karşı taraf vekilleri istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davalı Fedarasyon tarafından Mesleki Eğitim Danışmanlığı birimine aktarılarak muhasebe tekniği açısından Federasyon geliri olarak gösterilen gelir kalemlerinin basılı kağıt ve plaka satışı ile bir ilgisinin bulunmadığı, davalı Fedarasyonun % 94 hissesi kendisine ait olan TŞOF Trafik A.Ş"ye olan borcu nedeniyle faiz tahakkuk ettirmiş olduğu ve bu miktarı fon payı hesabında gider olarak kabul etmiş olduğu, söz konusu faiz ödemesinin de basılı kağıt ve plaka satışıyla bir ilgisinin olmadığı, ayrıca hatıra eşyası alımının basılı kağıt ve plaka satışıyla bir ilgisinin bulunmadığı kanaatine varıldığından davacı ... Bakanlığının davalıdan 185.735,51 TL alacağının bulunduğu, söz konusu miktarın 6183 sayılı Kanun uyarınca ödenmesi gereken tarihten itibaren uygulanacak aylık 1,40 oranındaki faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği, ilk derece mahkemesince ikinci bilirkişi heyeti raporunda belirtilen 117.437,58 TL esas alınarak hüküm kurulmasının doğru olmadığı gerekçesiyle davacı tarafın istinaf kanun yolu başvurusunun bu yönüyle kabulüne, davalı tarafın istinaf başvurusunun ise reddine karar verilmiştir.
Eldeki dava, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 131. maddesi kapsamında alacak istemine ilişkin olup, anılan kanun ve ilgili yasal mevzuatta faiz oranına ilişkin özel bir düzenleme bulunmadığından hükmedilen miktarın yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi gerekirken 6183 sayılı Kanun uyarınca faiz oranının aylık 1,40 olarak belirlenmesi doğru değildir. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6100 sayılı HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (B) bendinin 1. fıkrasında yer alan " aylık 1,40 faizi" sözcük ve rakamları çıkarılarak yerine ""yasal faizi"" sözcüğünün yazılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/2. maddesi gereğince düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve davalı yararına takdir olunan 2.540,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.