Danıştay 4. Daire 2016/17178 Esas 2020/5504 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17178
Karar No : 2020/5504

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Malmüdürlüğü …/…

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle re'sen tarh edilen 2010/2-12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen … Petrol Ürn. Mak. İnş. Taah. Ltd. Şti. hakkındaki incelemede anılan şirketin gerçek mal alış ve satışlarının olduğunun görüldüğü, her ne kadar şirketin bir kısım muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlediği tespit edilmiş ise de, davacının aldığı faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğu yönünde somut herhangi bir tespitin bulunmadığı, dolayısıyla anılan şirketin davacıya düzenlediği faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğunun açıkça ortaya konulamadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin Mahkeme Kararında yer alan gerekçe ile reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
… Petrol Ürn. Mak. İnş. Taah. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen 28.04.2015 tarih ve 2015-A-1450/18 sayılı vergi tekniği raporunda; şirketin 21.07.2009 tarihinde … ilçesinde akaryakıt istasyonu işletmesi nedeniyle mükellefiyet tesis ettirdiği, yapılan yoklamada, aylık 1.180,00 TL kira ödemesinde bulunduğu, asgari ücretli bir işçisinin olduğu, işyerinde bir adet 25.000 Lt mazot tankı ve bir adet satış pompasının bulunduğu, başka bir adreste şubesinin bulunmadığı hususlarının, aynı adreste 13.03.2010 tarihinde yapılan yoklamada, işyerinde işçi ve yetkilinin bulunmadığı, istasyonda bir adet pompanın bulunduğu, muhtarın ifadesinde, şirketin kurulduğu tarihten itibaren akaryakıt satışının olmadığı, şirket kurucularının beldede ikamet etmediklerini belirttiği, 19.04.2013 tarihinde yapılan yoklamada, adreste akaryakıt istasyonu işletildiği, yıllık 14.600,00 TL kira ödendiği, bir adet pompa ve bu pompada iki adet tabancanın bulunduğu, tabancalardan birisinin mühürlendiği, iki üç gündür mazot olmadığı için satış yapılamadığı hususlarının tespit edildiği, şirketin …'de bulunan işyerinde 08.03.2010 tarihinde yapılan yoklamada, şube işyerinde madeni yağ alım ve satımının şipariş üzerine toptan şekilde 08.03.2009 tarihinden beri yapıldığının anlaşıldığı, şirket ortağı …'nun ifadesinde ...'de bulunan akaryakıt istasyonunun faaliyette olmadığını belirtiği, şirketin 2010, 2011 ve 2012 yıllarında toplam 18.842.976,65 TL madeni yağ satın aldığı, bu yağların 15.547.012,79 TL'lik kısmını haklarında sahte belge düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu bulunan firmalardan, geri kalan 3.355.287,01 TL'lik kısmını ise incelemeye sevk edilenlerden yapıldığı, şirketin madeni yağ satışı yaptığı şirket ve kişiler hakkında bir organizasyon içinde sahte belge düzenledikleri şeklinde raporların bulunduğu, şirketin işyerinin genellikle kapalı olması, sadece bir depo ve iki pompa ile akaryakıt satışı yapma işleminde bile süreklilik gösteremediği dikkate alındığında madeni yağ alışlarının tamamının sahte olması ve bu kapsamdaki firmalara sahte nakliye faturası düzenlediği yönünde tespitlerin bulunduğu, ancak şirketin …Petrol Ofisi A.Ş.'den 2010 yılında 456.578,00 TL; 2011 yılında 605.454,75 TL; 2012 yılında 120.568,00 TL alışının olması ve ilgili yıllarda 51 adet taşıt satışının bulunması dikkate alındığında şirketin kısmı sahteci, kısmi kaçak akaryakıt zincirinin halkası olduğu sonucuna varıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda yer alan tespitler değerlendirildiğinde; mükellefin beyan ettiği katma değer vergisi matrahlarıyla Ba-Bs bildirimleri arasında uyumsuzluk bulunduğu, belirtilen ciroları yapacak ticari organizasyonu, yeterli işçisi ve emtiası olmadığı, şirketin madeni yağ satışı yaptığı şirket ve kişiler hakkında bir organizasyon içinde sahte belge düzenledikleri, şirket ortağının ifadesiyle …'de bulunan akaryakıt istasyonunun faaliyette olmadığı, alışlarının tamamına yakınını olumsuz tespitli mükelleflerden yaptığı göz önüne alındığında; anılan mükellef tarafından davacıya düzenlenmiş faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna ulaşıldığından davanın kabulüne ilişkin mahkeme kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.
Özel usulsüzlük cezası hakkında ise; yeniden verilecek olan kararda tekrar bir değerlendirme yapılacağı tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.