Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini, asıl gerekçenin sendikal nedenler olduğunu belirterek feshin geçersizliğinin tespitine, işe iadesine, boşta geçen süre ücreti ve 6356 sayılı Yasanın 25/5 fıkrası uyarınca tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacıın .... ili 6.km Sav Kasabası adresinde bulunan fabrikada makine bakım onarım bölümünde çalışmakta iken ihtiyaç üzerine 27.06.2014 tarihli görevlendirme yazısı ile 04.07.2014-14.07.2014 tarihleri arasında yine davalıya ait .... İlçesi .... Kasabasındaki işyerinde 1 hafta süreyle geçici olarak görevlendirildiğini, davacının ise bu görevlendirmeyi kabul etmediğini ve söz konusu belgeyi imzilamaktan imtina ettiğini, böylece davacının 4857 sayılı İş Kanununun 22/2 maddesine ve iş sözleşmesinin 1.6.fıkrasında belirtilen hükümlerine aykırı davrandığını ve iş sözleşmesinin Disiplin Kurulunun 04.07.2014 tarihli kararı ile 4857 sayılı İş Kanununun 25/2-h fıkrası gereğince feshedildiğini, sendikal neden iddiasının doğru olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davalı işveren tarafından yapılan feshin geçerli nedene dayanmadığını, sendikal nedenin ise ispatlanamadığını belirterek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davalı işveren, davacının görevini yapmamakta ısrar ettiği olgusu ispatlanamadığı gibi davacının iş aktinin geçerli nedenle feshedildiği hususu da ispatlanamadığından davalı temyizi yerinde değildir.
Ancak sendikal nedenle fesih yapılıp yapılmadığı noktasında inceleme yapıldığında; öncelikle sendikal örgütlenmenin davalı işyerinde 2013 yılında başladığı, bu süreçte işten çıkarılan bir kısım işçinin açmış olduğu davalarda -yani 2013 yılında yapılan fesihlerde- Dairemizce sendikal neden araştırması yapılması gerektiğinden bahisle bozulmuş, mahkeme bozmaya uymuş ancak sendikal nedenle fesih yapılmadığı gerekçesiyle davayı kabul etmiş, temyiz üzerine ise Dairemizce feshin sendikal nedene dayandığı kabul edilerek söz konusu dosyalar bozulup ortadan kaldırılmıştır. ( Bknz. Yargıtay 7.Hukuk Dairesi, 02.12.2015 tarih ve 2015/38041 E-2015/24052 K sayılı ilamı )
Yine davacı ile aynı nedenlerle ve aynı tarihte işten çıkarılan bir başka işçinin açmış olduğu işe iade davasında mahkemece feshin sendikal nedenlere dayandığı kabul edilerek hüküm kurulmuş, kararın temyizi üzerine Dairemizce karar onanmıştır. ( Bknz. Yargıtay 7.Hukuk Dairesi, 18.02.2016 tarih ve 2015/38155 E-2016/3729 K sayılı ilamı)
Davacının 25.04.2013 tarihinde sendikaya üye olduğu, ...."nın 23.12.2014 tarihi itibariyle işyerinde .... Sendikası"nın 1014 işçiden 411 inin üyesi bulunduğu, buna karşılık .... Sendikası"nın ise 1014 işçiden 1 üyesi bulunduğu, .... Sendikasına üyeliklerin Nisan 2013-Aralık 2014 arasında olduğu görülmüş, Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 31.12.2014 tarihli yazısı ile olumlu yetki tespitine davalı işverence itiraz edildiği bildirilmiştir.
Ayrıca ilgili sendikanın 21.01.2015 tarihli yazısına göre fesih tarihi olan 04.07.2013 tarihinden öncesi üye sayısının 313; fesih tarihinden sonra üye sayısının ise 440 kişi olduğu, buna karşılık olumlu yetki tespiti sağlanmasına rağmen T.İ.S."nin bağıtlanamadığını, sunulan listleerde fesih tarihinde 40 ın üstünde istifa eden üye işçi olduğu görülmüştür.
Dinlenen davacı tanığı ..., davacının sendika üyesi olduğunu; diğer davacı tanığı ... ise davacının sendikanın örgütlenmesi sırasında görev aldığını beyan ettiği görülmüştür.
Hal böyle olunca, işyerinde 2013 yılından itibaren yaşanan sendikal örgütlenme çabaları, olumlu yetki tespiti, davalının bu yetki tespitine itiraz etmesi, davacı ile aynı gün aynı nedenle işten çıkarılan emsal dosya kapsamı, tanık beyanları ile sendika yazısından anlaşıldığı üzere davacının iş aktinin sendikal nedenlerle sonlandırıldığı sonucuna varılmıştır.
Hal böyle olunca davacı temyizi yerinde olup davalı işveren tarafından yapılan feshin geçerli nedene dayanmadığı, davacı ve arkadaşlarının sendika üyesi olmalarından dolayı işyerinde sendikal örgütlenmeyi etkisiz kılmak amacıyla ve sendikal faaliyetlerde bulunan davacı ve arkadaşlarının işten çıkarılarak diğer işçilere gözdağı verilmek suretiyle iş aktinin sonlandırıldığı anlaşılmakla feshin sendikal nedenlerden dolayı yapıldığı görülmekle mahkemece sendikal nedenin ispatlanmadığı gerekçe gösterilerek işe iade kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE, davacının İŞE İADESİNE,
3-6356 sayılı Yasanın 25/5.fıkrası uyarınca davacının işe başlatılması veya başlatılmaması şartına bağlı olmaksızın tazminat tutarının işçinin 1 (bir) yıllık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli 29,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubuyla bakiye 4,00 TL karar ve ilam harcının davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T.’ye göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 182,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Taraflarca yatırılan gider ve delil avanslarından varsa artan miktarının ilgili tarafa iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.