Danıştay 7. Daire 2020/550 Esas 2020/5066 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/550
Karar No : 2020/5066

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Yatçılık Turizm Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından inşa ettirilen deniz taşıtının 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (II) sayılı listede 89.03 pozisyonunda yer aldığından bahisle, 2008 yılı Temmuz dönemi için re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararına uymak suretiyle "…" isimli deniz taşıtının tescilinin ''Ticari Yat'' olarak yapıldığı, aynı hususun denize elverişlilik belgesinde de yer aldığı, bu özellikleriyle 4760 sayılı Kanuna ekli (II) sayılı Listenin 89.03 G.T.İ.P. numarasında yer alan yatlar kapsamında değerlendirilerek, anılan Kanun'un 12. maddesi gereğince karşılarında gösterilen tutar ve/veya oranlarda vergilendirilmesinin gerekmesi karşında, davacı adına re'sen tarh olunan 2008 yılının Temmuz dönemine ilişkin özel tüketim vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle özel tüketim vergisi yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Özel tüketim vergisi bakımından gemilerin sınıflandırılmasında Türk Ticaret Kanununda yer alan tanımlamalardan yararlanılması gerektiği, anılan Kanun'da yer alan gemi tanımındaki temel kıstasın, deniz taşıtının ticari amaçla kullanılıp kullanılmadığı olduğu, "ticari yat" sınıflandırmasındaki "ticari" nitelemesi görmezden gelinerek vergilendirmenin yapılmasına karşın 89.03 pozisyonunda yer alan deniz taşıtlarının eğlence ve spor amaçlı kullanılmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.