MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1219 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
a-) Şikayetçi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen İl Sağlık Müdürlüğü"nün davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, şikayetçi vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
b-) O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık aleyhine hazırlanan iddianamede, sanığın "iki yıl öncesine kadar diş protezlerini tamir ederdim" şeklindeki ifadesinde ikrar ettiği diş protez tamiri eyleminin, 1219 sayılı Kanun"un 41. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğundan bahisle hakkında kamu davası açıldığı, sanığın iddianameye konu edilen eyleminin olsa olsa 6225 sayılı Kanunla 1219 sayılı Kanun"a eklenen ek madde 13/son fıkrasında yazılı "diploması veya meslek belgesi olmadan aynı maddede yazılı sağlık meslek mensuplarının yetkisinde olan bir işi yapmak veya bu unvanı takınmak" suçunu oluşturabileceği, ancak; soruşturma aşamasında sanığın diş protez tamiri yapması için daha önceden bir belge sahibi olup olmadığı araştırılmadığı gibi sanığın ikrar ettiği ve suç oluşturduğu iddia edilen eylemi anlatılırken, yaptığı işin 1219 sayılı Kanun"un ek 13. maddesinde yer alan meslek gruplarından birisinin yetkisine girdiğinden de bahsedilmediği, aksine protez tamiri işinin diş hekimliği mesleğine ilişkin bir tedavi veya müdahale olduğunun kabul edildiği, kovuşturma aşamasında toplanan delillerin ise maddi gerçekliğe ulaşılması ve sanığa ek savunma verilerek 1219 sayılı Kanun"un ek 13/son maddesinden mahkumiyet hükmü kurulması için yeterli olmadığı, dolayısıyla sanığın soruşturmaya konu ihbardan iki yıl öncesine dair soyut ve başka delillerle ispatlanamayan ikrarının, tek başına 1219 sayılı Kanun"un ek 13/son maddesi kapsamında kaldığının da kabul edilemeyeceği anlaşılmakla,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.