Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8475 Esas 2020/983 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8475
Karar No: 2020/983

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8475 Esas 2020/983 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı erkeğin boşanma davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verildi. Ancak, davacı erkeğin mirasçısı, boşanma kararı kesinleşmeden önce davacının vefat ettiğini bildirerek davaya devam etme talebinde bulundu. Bölge adliye mahkemesi, evliliğin ölümle sona erdiği ve boşanma davasının konusunun kalmadığı sonucuna vardı. Bu nedenle, boşanma ve ferilerine ilişkin ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak mirasçıların davaya devam edip etmeyeceklerine göre kusur belirlemesi yapılması gerektiği için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildi. Ancak, kanunda sayılan geri gönderme sebepleri arasında delillerin hiçbirinin toplanmaması ve gösterilen delillerin hiç değerlendirilmemesi bulunması nedeniyle bu karar bozuldu. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu m.166/1, m.181/2, Hukuk Muhakemeleri Kanunu m.353.

2. Hukuk Dairesi 2019/8475 E. , 2020/983 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek mirasçısı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından açılan evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı (TMK m. 166/1) boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, davacının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına (TMK m. 166/1) karar verilmiştir. Yapılan yargılama sonucu ilk derece mahkemesince verilen karar davalı kadın tarafından 22.05.2017 tarihinde istinaf edilmiştir.
Davacı erkeğin mirasçısı ise 28.06.2017 tarihli dilekçe ile davacının boşanma kararı kesinleşmeden 06.06.2017 tarihinde vefat ettiğini bildirerek davaya devam etme talebi ile TMK 181/2. maddesi gereğince karar verilmesini talep etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda; boşanma kararı kesinleşmeden önce eşlerden biri ölmüş olduğundan; evlilik ölümle sona ermiş, boşanma davasının konusu kalmamıştır. Bu durumda, istinaf talebinin diğer yönler incelenmeksizin kabulüne, ilk derece mahkemesinin boşanma ve ferilerine yönelik kararının kaldırılmasına, TMK 181/2. maddesi uyarınca mirasçıların davaya devam edip etmeyeceklerine göre kusur belirlemesi yapılması gereği için dosyanın mahkemesine gönderilmesine dair karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, TMK 181/2. maddesi uyarınca kusur belirlemesi yapılması ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildiği görülmektedir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353. maddesinde, bölge adliye mahkemesinin dosyayı ilk derece mahkemesine geri gönderme sebepleri tadadi olarak değil tahdidi olarak sayılmıştır. Kanunda sayılan geri gönderme sebepleri arasında "Delillerin hiç birinin toplanmaması ve gösterilen delillerin hiç değerlendirilmemesi" vardır. İlk derece mahkemesince tarafların gösterdikleri deliller toplandığından TMK 181/2. maddesi uyarınca mirasçıların davaya devam edip etmeyeceklerine göre kusur belirlemesi yapılması gereği için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmesinin doğru olmadığı anlaşılmaktadır. O halde, bölge adliye mahkemesince TMK 181/2. madesi uyarınca mirasçıların davaya devam edip etmeyeceklerine göre kusur belirlemesi yapılıp bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine göderilmesine oybirliğiyle karar verildi.11.02.2020 (Salı)