
Esas No: 2016/11416
Karar No: 2020/1638
Karar Tarihi: 02.03.2020
Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11416 Esas 2020/1638 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: (Bulancak Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 11.01.2012 yerine 10.01.2013 olarak gösterilmesi mahalinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında hürriyeti bağlayıcı cezaya hükmedildiği gözetilmeden, yazılı şekilde verilen cezanın adli para cezası olduğundan bahisle TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesinin ardından gibi bir sonraki paragrafta TCK’nın 53/1-a, b, c, d maddesi gereği hak yoksunluğuna hükmedilmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında Bulancak Sulh Ceza Mahkemesinin 16.04.2012 gün ve 2012/56 Esas, 2012/244 Karar sayılı ilamıyla trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan tayin olunan hapis cezasının yargılama konu suçun işlenmesinden sonra 16.05.2012 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı gözetilmeden sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK’nun 53. maddesi ile ilgili bölümlerin çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin
08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve tekerrüre ilişkin kısmın karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.