Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 01.03.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı ..... vekili Av. ... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde inşaat ustası olarak 1990 yılından beri çalıştığını, 2001 yılında emekli olduktan sonra ara vermeden çalışmaya devam ettiğini, iş sözleşmesini haklı nedenlerle 21.12.2013 tarihinde feshettiğini, günlük yevmiyesinin net 60,00 TL olduğunu, fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının çalışmalarının inşaat işi yapılması nedeni ile aralıklı olduğunu, kesintisiz çalışmadığını, emekli olduktan sonra getir-götür işleri yaptığını, son 7-8 aydan beri işyerine gelmediğini, yıllık izin ve fazla mesai taleplerinin yerinde olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece fazla mesai yaptığı, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenlerle feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, yıllık izinlerini kullandığının ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının çalışmalarının kesintisiz olup olmadığı ve buna bağlı olarak hizmet süresi ihtilaflıdır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibarla davacının 01.07.1990-21.12.2013 tarihleri arasında kesintisiz 23 yıl 5 ay 20 gün çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davacı inşaat ustası olarak davalıya ait inşaatlarda çalışmıştır. Görüldüğü üzere yapılan işin niteliği aralıklı ve kesintili çalışmaya müsait olduğu gibi davacı kesintisiz çalıştığını kendisi gibi davalıya karşı aynı/benzer istemlerle dava açan tanık beyanları dışında ispat etmeye yarar delil sunmamıştır. Ancak davalı da davacının emeklilik sonrası davalıya ait işyerinde aralıklı ve kesintili çalıştığını kabul etmiştir. Bu itibarla davacının 01.07.1990-21.12.2013 tarihleri arasında çalıştığına ilişkin kabul yerinde ise de kesintisiz çalıştığının kabulü doğru değildir. Hesap dönemi içinde davalının yaptığı inşaat işlerinin ne kadar süre ile devam ettiği davalıdan sorularak buna ilişkin bilgi ve belgeleri mahkemeye sunması sağlanmalı, daha sonra davacının bu işlerde yaptığı iş itibari ile çalışabileceği süreler gerekirse konusunda uzman bilirkişiden alınacak raporla belirlenmeli ve buna hizmet süresi belirlenmelidir. Kayıtlı çalışmaları bakımından ise kuruma bildirilen çalışmaların toplanması sureti ile ne kadar çalıştığı tespit edilmeli, işçilik alacakları da buna göre yeniden hesaplanmalıdır. Nitekim aynı davalıya karşı .... isimli işçinin .... İş Mahkemesinde açtığı davada verilen karar, Dairemizin 2015/18361 Esas sayılı ilamı ile aynı nedenle bozulmuştur.
3-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Davacı vekili davacının fazla mesai yaptığını, pazarları çalıştığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuş, mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda davacının haftanın üç günü 08.00-17.00; üç günü 08.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı haftalık 12 saat fazla mesai yaptığı, ayda iki pazar çalıştığı kabul edilerek hesap edilen alacaklar takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmış ise de, davalı tanık beyanlarına göre fazla mesaisi olmayan davacının fazla mesai alacağı davalı ile husumetli davalıya karşı aynı ya da benzer istemlerle dava açan tanık beyanlarına göre hesaplanmıştır. Hal böyle olunca, davacının fazla mesai ve hafta tatili çalışma iddialarını usulünce ispat ettiğinden sözedilemez. Bu itibarla bu taleplerin reddi yerine yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olmuştur. (Dairemizin 2015/18361 Esas sayılı kararı da aynı yöndedir.)
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 22.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.