Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7024 Esas 2022/1138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25.06.2018 tarih ve 2017/53 E. - 2018/246 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.06.2020 tarih ve 2019/138 E. - 2020/421 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin PAREX ibareli esas unsurlu markalarının TPMK nezdinde tescilli olduğunu, müvekkilinin 2010 yılında kurulduğunu, PAREX esas unsurlu markalar ve bu markaların içerdiği ürünler için yurt genelinde çok geniş kitlelere ulaştığını, PAREX ibareli markaların yapılan reklam ve yüksek harcamalar sayesinde yaygın ve tanınmış marka düzeyine ulaştığını, davalı tarafın davaya konu 2015/109065 sayılı PALEXİL ibaresinin 03, 05, 29 ve 35. Sınıflarda başvurusunun yapıldığını, söz konusu marka başvurusunun ilanına müvekkili tarafından itiraz edildiğini, ancak bu itirazın YİDK tarafından reddedildiğini, müvekkilinin "PAREX" ve bu ibareye esas unsurlu seri markaları bulunduğunu, "PAREXİL" ibareli markasının da bulunduğunu, müvekkilinin markası ile davalının "PALEXİL" markasının benzer olduğunu, müvekkiline ait PAREX ibareli markalarının aynı zamanda bu sınıflarda tescilli olduğunu, taraf markaların tüketiciler nezdinde iltibas yaratacak şekilde benzer olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK’nun 23.12.2016 tarih ve 2016-M-12638 sayılı kararının iptaline, 2015/109065 sayılı PALEXİL ibareli marka başvurusunun reddine, tescil edilmişse hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, taraf markaların ayırt edilmeyecek kadar benzer olmadığını, karıştırmaya neden olacak nitelikte olmadığını, PAREX ibaresinin temizlik sektöründe kullanıldığını, PALEXİL ibaresinin ise ilaç sektöründe kullanılacağını, müvekkilinin markasının sonunda yer alan “İL” ibaresinin markaya ayırt edicilik kazandırdığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalının "Palexil" ibareli başvurusu ile davacının "Parex" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan, daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu mal/hizmetler için ayırdığı satın alma/yararlanma süresi içinde, davalının "Palexil" ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davacıya ait "Parex" ibareli tescilli markalarından farklı bir marka olduğunu algılayabileceğini, diğer bir anlatımla ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından davacının "Parex" ibareli tescilli markalı ürünü/hizmeti satın almak/yararlanmak isterken davalının "Palexil" ibareli başvuru markalı ürünü/hizmeti satın almak/yararlanmak şeklinde bir yanılgı yaşamayacağı, ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından başvuru konusu işaret ile davacı markası arasında işletmesel bağlantı olduğu ya da idari ve ekonomik açıdan birbiriyle bağlantılı işletme tarafından piyasaya sunulan markalı mallar/hizmetler olarak algısı oluşmayacağı, taraf marka işaretleri benzemediğinden 556 sayılı KHK'nın 8/1.maddesindeki iltibasın bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalının "Palexil" ibareli başvurusu ile davacının "Parex" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, bu itibarla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
1- Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda aşağıda belirtilen hususlar dışında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, davalının “PALEXİL” ibareli ve 2015/109065 sayılı marka tescil başvurusuna karşı davacının PAREXİL, PAREX ve PAREX esas unsurlu markalarını mesnet göstererek yapmış olduğu itirazın Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) tarafından nihai olarak reddine dair verilen kararın iptali ile tescil edilmiş olması halinde davalının PALEXİL ibareli markasının hükümsüzlüğü isteminden ibarettir.
İlk Derece Mahkemesince taraf markaları arasında benzerlik bulunmadığından davanın reddine karar verilmiş, bu karara karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu ise Bölge Adliye Mahkemesince aynı gerekçe ile esastan reddedilmiştir. Ancak, davacının itirazına mesnet olan markalardan “PAREXİL” ibareli marka kapsamında bulunan mal/hizmetlerin, davalının başvuru markasında yer alan mal/hizmetler kapsamında bulunup
bulunmadığı yönünden herhangi bir değerlendirme yapılmamış olması doğru görülmemiş ve Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin verilen kararın bu yönden bozularak kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz istemlerinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.