Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/275 Esas 2015/661 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/275
Karar No: 2015/661
Karar Tarihi: 14.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/275 Esas 2015/661 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildi. Ancak, TCK'nın 522 maddesinin uygulanamayacağı durumda cezada indirim yapılması ve sanıkların adli sicil kaydındaki sabıkalarına tekerrür hükümlerinin değerlendirilmemesi nedeniyle karar temyiz edildi. Yargıtay'ın incelemesi sonucunda, gerekçeye, delillere ve hakimin takdirine uygunluk bulunduğu ancak yargılama giderlerinin değişen kanun maddelerine göre Hazineye yükletilmesi gerektiği fark edildiği için karar bozuldu ve düzeltildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 522 (pek hafif), 6183 sayılı Kanunun 106. maddesi, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/275 E. , 2015/661 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça konu malın düz kontak yapılmış müştekiye ait otomobil olduğunun ve değerinin pek hafif olmadığının anlaşılıyor olması karşısında, TCK"nın 522 (pek hafif ) maddesinin uygulama olanağı olmadığı düşünülmeden yazılı şekilde cezadan indirim yapılması, sanıkların adli sicil kaydında kesinleşmiş sabıkaları bulunduğu halde infaz tarihleri araştırılmadan eksik inceleme sonucu tekerrür hükümlerinin değerlendirilmemesi hususları, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinden sanıkların paylarına düşen miktarların 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20.00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden yargılama giderinin alınmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine yargılama giderinin kamu üzerinde bırakılmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.