Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında; 29.11.2013 olan suçun işlendiği tarihin 01.01.2014 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı, suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması, mahallinde ilavesi mümkün noksanlık kabul edilmiştir.
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın yönetimindeki otomobille açık havada, gece vakti, aydınlatması mevcut yerleşim yerinde, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, yüzeyi kuru, düz ve eğimli devlet karayolunu takiben geldiği dört yönlü ışık kontrollü kavşaktan seyir yönüne yanan fasılalı sarı ışığa rağmen beyanına göre 80-90 km. olan hızını düşürmeksizin geçtiği esnada, gidiş istikametine göre sağından ve fasılalı kırmızı ışık ile “DUR” trafik levhasını dikkate almaksızın geçiş önceliğine uymadan kontrolsüzce kavşağa giriş yapan sürücü ... idaresindeki otomobilin sol yan kısmına, kendi aracının ön kısmıyla önlemsizce çarpması neticesinde sürücü ..."in öldüğü ve onun aracında yolcu olarak bulunan mağdur ..."ın yaşamını tehlikeye sokacak, hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanarak aşamalarda sanıktan şikayetçi olduğu olayda,
Tali kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında, temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesinin ve sanığın sürücü belgesinin 1 yıl süre ile geri alınmasının, olayın oluş şekli ile sonuçlarına nazaran, TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı, adalet ve hakkaniyete uygun olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki temel cezanın asgari hadden tayin edilmemesi nedeniyle ve sanığın sürücü belgesinin 1 yıl süre ile geri alınmasına karar verilmesinden dolayı hükmün bozulmasını öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ölen sürücünün asli kusurlu olması nedeniyle sanığın cezalandırılmasının ve sürücü belgesinin süreli olarak geri alınmasının isabetsiz olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa hükmedilen adli para cezası taksitlendirildikten sonra, TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün taksitlendirmeye ilişkin 5 numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak, yerine, “5-Sanığın ekonomik ve şahsi halleri nazara alınarak, hükmedilen adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesi gereğince birer ay ara ile 24 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.