Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6875 Esas 2022/919 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13.11.2018 tarih ve 2018/46 E. - 2018/399 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.06.2020 tarih ve 2019/176 E. - 2020/511 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket tarafından başvurusu gerçekleştirilmiş olan 2016/08345-1, 2, 3 ve 4 numaralı kek ve dolgulu kekten ibaret “ambalaj deseni” konulu endüstriyel tasarım tescillerinin 554 sayılı KHK hükümlerine aykırılık teşkil ettiğini, müvekkiline ait 2016/08166-1 sıra numaralı tasarımları mesnet göstererek yaptıkları itirazın YİDK'nun 2017/T-892 kod sayılı kararı ile reddedildiğini, davalı şirketin tescil başvurusu yaptığı ürünlerin müvekkili şirkete ait itiraza mesnet tasarıma karşı iltibas yaratacak nitelikte olduğunu, davalı şirket tarafından yapılan tescil başvurusunun kötüniyetli olduğunu, ürünlerin yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini haiz olmadığını, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, 2017/T-892 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, davacının iddialarının yersiz ve hukuka aykırı olduğunu, dava konusu tasarım ile benzerlik iddia edilen tasarım arasında ayniyet derecesinde benzerlik bulunmadığını, başvuruya konu 2016/08345-1,2,3 ve 4 numaralı tescillerin, 554 sayılı KHK’nın 5,6,7 hükümleri çerçevesinde yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davaya konu müvekkiline ait ürünler ile davacıya ait mesnet gösterilen ürünler arasında ne görsel, ne de izlenimsel bir benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davaya konu kek ve dolgulu kekten ibaret ürüne ait tam silindirik form ve formu oluşturan en boy oranlarının, itiraz kapsamında sunulan ürün örneklerinden ve piyasadaki mevcut diğer ürünlerden farklı olduğu, davaya konu tasarımın, keskin kenar bitişleri ile ve de ürünün kaplaması üzerine serpiştirilmiş granül yapıdaki şekerleme benzeri ögelerle diğer ürünlerden ayrıştığı, başvurusu yapılan 2016/08345/1,2,3 ve 4 numaralı tescillerin davacıya ait 2016/08166/1 sıra numaralı tasarımlar karşısında, “yenilik” ve “ayırt edici nitelik” koşullarını sağladığı, 2017/T-892 numaralı YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; mahkemece endüstriyel tasarım uzmanlarının da aralarında bulunduğu bilirkişi heyetince, davacının başvuru konusu yattığı ürünler ile davalı şirketin itirazına mesnet gösterdiği ürünler ve re'sen tespit edilen benzer ürünler incelenerek, davacı tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının taşıdığı belirlenmekle, bilirkişi raporunda 554 sayılı KHK'nın 7. maddesine uygun olarak ayırt ediciliğin belirlenmesinde kıyaslanan tasarımların farklılıklarından ziyade ortak özelliklerinin değerlendirildiği ve davacının tasarımını geliştirme açısından sahip olduğu seçenek özgürlüğü hususunun da göz önüne alındığı, davalı şirket vekilinin istinaf dilekçesinde bahsettiği davalı kurum tarafından tescil talebi reddedilen tasarımın davaya konu tasarımlar ile aynı yahut çok benzer olmadığı, dolayısıyla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.