MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındakitazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili, davacının işleteni olduğu aracın davalıların sürücüsü ve işleteni olan araçla çarpışması sonucunda hasarlandığını ve değer kaybına uğradığını, kazanın davalının kusurundan kaynaklandığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile hasar ve değer kaybı toplamı 3.500,00 TL"nin kaza tarihinden yasal faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, usulüne uygun yapılan tebligata rağmen cevap dilekçesi vermemişlerdir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kabulü ile taleple bağlı kalınarak 3.500,00 TL"nin 04.09.2014 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup mahkemece taleple bağlı kalınarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Bu nedenle karar reddedilen maddi tazminat yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.