MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde asıl-birleşen davada davacılar vekili ve dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili asıl ve birleştirilen dava ile, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 50,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı, 900,00 TL tedavi gideri, 50,00 TL defin gideri ile her bir davacı için 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile maddi tazminat talebini tedavi gideri için 1.901,37 TL, defin gideri için 511,00 TL, destekten yoksun kalma tazminatı için 22.512,74 TL ye yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamında; davanın kısmen kabulüne dair kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 2012/13160 Esas - 2014/4377 Karar sayılı ve 25.03.2014 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 22.512,74 TL destekten yoksun kalma tazminatının, 511,00 TL. cenaze gideri ve defin giderinin, 1.901,37 TL. tedavi giderinin 401,37 TL sinin davalı ... Kurumu"ndan, bakiye 1.500,00 TL sinin ise davalı .... ile davalılar ..., ... ile birleşen dava dosyasındaki davalılar ... mirasçıları ...,...,... ve ..."dan tahsiline, birleştirilen davada davacılar için 6.000,00"er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, asıl-birleşen davada davacılar vekili ve dahili davalı ...Kurumu vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dahili davalı ... Kurumu vekilinin temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.085,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup dahili davalı... Kurumu aleyhine kabulüne karar verilen 401,37 TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekilinin yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, asıl-birleşen davada davacılar vekilinin yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, dahili davalı ... Kurumu vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, asıl-birleşen davada davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 3,70 TL kalan onama harcının temyiz eden asıl-birleşen davada davacılardan alınmasına, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca dahili davalı ..."dan harç alınmamasına 14.9.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.