
Esas No: 2015/1140
Karar No: 2017/7772
Karar Tarihi: 14.9.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/1140 Esas 2017/7772 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın kazasında müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp ıslah ile artırılan 13.524,00 TL maddi, 60.000,00 TL manevi tazminatın işleten ve sürücü yönünden olay tarihinden itibaren yasal faizi ile, ... şirketi yönünden olay tarihinden itibaren ticari (avans/reeskont) faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar kusura ve tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile 13.524,00 TL maddi tazminatın davalı ... şirketinden dava tarihinden, diğer davalılardan olay tarihinden itibaren faizi ile, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ..."tan olay tarihinden itibaren faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalılar ... ve ... vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar ... ve ... vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekilince temerrüt faizi olarak davalılar ... ve ... yönünden yasal faiz,...A.Ş. yönünden ticari faizi istenilmiş, mahkemece faiz türü belirtilmeksizin tazminata hükmedilmiştir. Zarara neden olan araç hususi araç olup özel kullanım sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken bu konuda olumlu/olumsuz bir karar verilmemesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ... ve ... vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasında yer alan “faiz” ibaresinden önce yer almak üzere “yasal” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.205,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ..."dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14.9.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.