Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6396 Esas 2022/398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Samandağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 20.12.2017 tarih ve 2016/392 E- 2017/569 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.10.2019 tarih ve 2018/1526 E- 2019/1074 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacı ile davalının hısım olduklarını, davalının 2010 yılı içerisinde kardeşlerinin... Bank hesabı aracılığı ile müvekkiline toplamda 70.000,00.TL civarında borç para verdiğini, havale suretlerinin Samandağ Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 2013/1389 soruşturma 2013/1078 karar sayılı şikayet dosyasında yer aldığını, davalının müvekkilinin Çanakkale ilindeki iş yerine gelerek borç olarak verilen paranın parça parça ödeneceği amacı ile bazı yerleri boş, yazılmamış ve açık olarak düzenlenen senedin teminat olarak kendisine verildiğini, bu senedin boş olan yerlerinin doldurulmak ve senet bedelinin 975.000,00.TL yazılmak suretiyle Samandağ İcra Müdürlüğü'nün 2013/203 esas sayılı dosyası ile icra takibine konulduğunu, bunun akabinde müvekkili tarafından Samandağ Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 2013/1389 soruşturma sayılı dosyası ile suç duyurusunda bulunulduğunu, yapılan soruşturma sonucu 2013/1078 sayılı karar ile takipsizlik kararı verildiğini, belgenin müvekkili tarafından davalıya verildiğinde unsurları itibariyle bono olarak düzenlenmediğini ileri sürerek, Samandağ İcra Müdürlüğü'nün 2013/203 esas sayılı icra takip dosyasından ve bu takibe dayanak olan 01/12/2010 keşide tarihli 01/12/2011 ödeme tarihli 975.000,00.TL meblağlı alacaklısı ..., borçlusu ... olan senetten dolayı müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine, İİK hükümleri gereğince % 20'den aşağı olmamak üzere icra inkar/kötü niyet tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın tamamen haksız, mesnetsiz ve yasal dayanaktan yoksun olarak açıldığını, hukuki olmayan söylemlerle açılan, yazılı belgeye dayanmayan davayı hiçbir şekilde kabul etmediklerini, davacının davasının yazılı belgeye dayanmadığını, hiçbir şekilde tanık dinlenmesine ve başka delil ibrazına muvafakatlerinin olmadığını, davanın kötü niyetli olarak açıldığını savunarak, davanın reddi ile davacının tazminata mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu bononun düzenleme tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK'nın 688/2. maddesi gereğince bir senedin bono sayılabilmesi için öncelikle kayıtsız şartsız muayyen bir bedeli ödeme kaydını taşıması gerektiğini, takip dayanağı senedin teminat senedi olduğu iddiasının, hangi ilişkinin teminatı olduğu senet üzerine yazılmak suretiyle ya da yazılı bir belge ile ispatlanması gerektiğini, (HGK'nın 06.03.2013 tarih ve 2012/12-768 E., 2013/312 K. sayılı ve yine HGK'nın 20.06.2001 tarih ve 2001/12-496 sayılı kararları) somut olayda davacının senedin teminat senedi olduğunu iddia ettiğini ancak buna ilişkin yazılı bir belge olması gerektiği ve buna ilişkin yazılı bir delil bulunmadığını, davacının davasını ispatlayamadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; dava konusu bononun teminat bonosu olduğuna dair herhangi bir ibare olmadığı gibi bononun teminat bonosu olduğuna dair herhangi yazılı bir delil de davacı tarafından ibraz edilmediği, bir kambiyo senedi olan bononun keşideci tarafından bazı unsurlarının eksik olarak düzenlenmesi ve bu eksikliklerin bonoyu elinde bulunduran kişi tarafından doldurulmasının TTK'nun 778/2-f maddesi yollamasıyla TTK'nun 680.maddesi gereğince mümkün olduğu, davacının keşideci olarak imzalayıp verdiği bononun sonradan anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğu iddiasını kanuni delillerle (senet,yemin) ispatlamak zorunda olduğu, dava konusu senedin verilen borç paranın teminatı olarak verildiği şeklindeki davacı beyanları ve yine senette yazılı nakden kaydı karşısında senedin talilinden ve ispat yükünün talil nedeniyle yer değiştirmesinden söz etmenin mümkün olmadığı, davacının dava konusu senedin anlaşmaya aykırı olduğuna dair yazılı delil ibraz etmediği gibi yemin deliline de dayanmadığı gerekçesi ile, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.