MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Elektrik Dağ. A.Ş aleyhine 05/06/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen 29/06/2010 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 21/02/2012 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar adına gelen olmadı, karşı taraftan davalı kurum vekili Avukat ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz olunmuştur.
Mahkemece, uzamış ceza davası zamanaşımı süresinin ancak eylemin faili hakkında uygulanabileceği; adam çalıştıran sıfatı ile sorumlu olan davalı hakkında uygulanamayacağı gerekçesiyle yazılı biçimde karar verilmiştir.
Kural olarak uzamış ceza davası zamanaşımı süresi (BK m.60/2), haksız eylemi gerçekleştirenlere karşı açılan davalar yönünden söz konusudur ve adam çalıştıranlar hakkında uygulanamaz. Buna bağlı olarak, adam çalıştıranlar (malen sorumlular) bakımından, BK’nun 60/1. maddesinde ön görülen bir yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Bu kuralın istisnası ise, olay tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nun 465. maddesinde düzenlenmiştir. Madde hükmüne göre, adam çalıştıranın hizmetinde bulunanlar tarafından işlenilen ve TCK’nun 455. ve 459. maddeleri kapsamındaki suçlar nedeniyle hükmedilecek tazminattan adam çalıştıran da sorumludur ve bu durumda, adam çalıştıran hakkında da ceza davası zamanaşımı süresi uygulanır. Somut olayda, dava konusu eylem TCK’nun 455/1. maddesi kapsamındadır. Şu durumda, adam çalıştıran sıfatını taşıyan davalı bakımından da uzamış ceza davası zamanaşımı süresinin göz önünde tutulması gerekir. Diğer yandan, TCK’nun 102/4. maddesi uyarınca ön görülen zamanaşımı süresi ise 5 yıldır. Dava konusu edilen eylem 29/04/2004 tarihinde meydana gelmiş olup; eldeki dava ise 05/06/2007 gününde açılmıştır. Şu durumda, uzamış ceza davası zamanaşımı süresi dolmamıştır. Mahkemece, uyuşmazlığın esasının çözümlenmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenlerle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve temyiz eden davacılar yararına takdir olunan 900,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.