Dairemizin 14.03.2017 tarih ve 2014/8643 E. 2017/7496 K. sayılı "onama ilamı" kapsamına göre "iftira" suçundan sanıklar ... ve ...’ın 5237 sayılı TCK"nın 267/1 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair Burhaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09.10.2012 tarih ve 2011/309 E; 2012/407 K sayılı kararına karşı sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyizi üzerine "onama" talebiyle dosya Yargıtay C.Başsavcılığı’nın 18.03.2014 tarih ve 15/2013-5509 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmiş, 14.03.2017 tarih ve 2014/8643 E 2017/496 K sayılı ilamı ile yukarıda anılan hükmün "onanmasına" karar verilmiş olmakla;
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99.maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308.maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2018 tarihli itiraz dilekçesinde sanıklar ... ve ... hakkında iftira suçundan verilen hükümler yönünden ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
1- Dairemizin 14.03.2017 tarih ve 2014/8643 E 2017/7496 K sayılı İlamının (2) nolu başlığında, sanıklar ... ve ... hakkında resmi belgede "sahtecilik ve iftira suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik inceleme" yer alan "iftira" ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLMESİNE,
2- Sanıklar ... ve ... yönünden "iftira" suçundan verilen hükümlerin onanmasına ilişkin; 14.03.2017 tarih ve 2014/8643 E 2017/7496 K sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanıklar hakkında iftira suçundan verilen mahkumiyet hükümleri sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların eylem ve fikir birliği içinde, katılan ...’a ait araç kiralama firmasından, diğer katılanlar ... ve ...’a ait sahte olarak oluşturuşmuş nüfus cüzdanları ile araç kiraladıkları, bu şekilde üzerlerine atılı suçu işlediklerinin iddia edildiği olayda,
5237 sayılı TCK’nın 268. maddesine göre, işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanan kimse, iftira suçuna ilişkin hükümlere göre cezalandırılır. Aynı Kanun’un 267. maddesine göre de; yetkili makamlara ihbar veya şikâyette bulunarak ya da basın ve yayın yoluyla, işlemediğini bildiği hâlde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idarî bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat eden kişinin cezalandırılacağının hüküm altına alındığı, bu kapsamda, somut olayda, sanıkların, başkasına ait kimlik bilgilerini adli veya idari bir makam önünde kullanmadıkları, araç kiralarken başkasının ismini ve kimlik bilgilerini söylemesi eylemlerinin, dolandırıcılık suçunun hile unsuru olarak kullanıldığı, buna göre, dolandırıcılık suçunun yanı sıra ayrıca iftira suçunun yasal unsurlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında, sanıkların, iftira suçundan beraati yerine, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.