Dava, davacının 25.09.1986-27.02.1991 tarihleri arasında Esnaf Bağ-kur sigortalısı olduğunun ve 19.09.1991-30.05.2003 tarihleri, arasında da tarım Bağ-kur sigortalısı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasa’nın 25.maddesi ile  2926 sayılı Yasa’nın 2.5.9. ve 10. maddeleridir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın 1479 ve 2926  sayılı Yasa’lardan kaynaklandığı açık-seçiktir. Bu durumda uyuşmazlığın çözüm yerinin, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 15.maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 17.maddesi gereğince çözümlemesi  gerekmektedir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden davanın açıldığı yerde, anılan 17.maddenin tanımladığı biçimde Kurumun şubesinin bulunmadığı ortadadır.O halde  Kurumun şubesinin bulunduğu Mersin’de dava açılabilecektir. Bu nedenle ve özellikle davalı Kurumun yöntemine uygun yetki itirazı göz önünde tutularak, yetki yönünden dava dilekçesinin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı Kurumun diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına,18.07.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.