Davacı,  01.11.2001 tarihinden başlatılan Bağ-Kur sigortalılığının iptaline olmadığı takdirde 12.11.2001 tarihinden itibaren esnaf Bağ-Kur sigortalılığının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava nitelikçe, davacının 01.11.2001 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa’ya tabi esnaf Bağ-Kur sigortalısı olmadığının ve 12.11.2001 tarihi itibariyle başlayan Sosyal Sigortalar Kurumu’na tabi zorunlu sigortalılığının geçerli olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Hal böyle olunca, verilecek kararın Sosyal Sigortalar Kurumu’nun da hak alanını doğrudan etkilediği açıktır. Bu bakımdan, Sosyal Sigortalar Kurumu’na davanın yöntemince yöneltilmesi gerektiği ortadadır. Oysa, yargılamanın Bağ-Kur’un huzuru ile sürdürüldüğü ve sonuçlandırıldığı açıktır.
Yapılacak iş, davacıya davayı yöntemince Sosyal Sigortalar Kurumu’na  yöneltmesi için mehil vermek  ve davalı Sosyal Sigortalar Kurumu’nun ileri süreceği delilleri toplamak ve dosyadaki mevcut delillerle birlikte değerlendirmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 18.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.