Davacı, yerel mahkemenin 24.11.2005 tarihli  kararının iade-i muhakeme yoluyla yeniden incelenmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin REDDİNE karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davalı Kurumca 6183 sayılı Yasa gereğince yapılan takip sonucu borçluda haczedilip davacıya yediemin sıfatıyla teslim edilen mahcuzların geri verilmemesi nedeniyle davacı aleyhine yapılan takip sonucu davacı aracı üzerine konulan haczin ve davacının yedieminlik sıfatının kaldırılması istemine ilişkindir
Temyize konu karar davacının karar düzeltme talebinin reddine ilişkin olup Aile Mahkemesi sıfatı ile verilmiştir.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 80/6,7 ve 134. maddeleri gereği kurum alacaklarının tahsili ile ilgili 6183 sayılı Yasa"nın uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların çözümlenmesinde İş Mahkemesi görevlidir.
Diğer yandan Aile Mahkemelerinin görevine giren işler 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesinde  düzenlenmiş olup uyuşmazlığa Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılması mümkün degildir.
Nitekim açılan dava Eyüp 1. İş Mahkemesince görüşülüp karara bağlanmış, verilen karar Dairemizin  4.5.2006  tarihli kararı ile onanmıştır
Karar düzeltme talebinde bulunan davacıya Eyüp 1. İş Mahkemesince dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi için gerekli olan temyiz posta giderlerinin yatırılması için gönderilen muhtıra üzerine  muhtıra gereginin yerine getirilmediği gerekçesiyle  Aile Mahkemesi sıfatıyla karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı  olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve  kamu düzenine ilişkin görev konusu gözetilerek hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle; BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.