KARAR
Karşılıklı hakaret suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda: ..."a isnat edilen hakaret suçuna ilişkin olarak Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09/07/2014 tarihli ve 2014/53266 sayılı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii 1. Sulh Ceza Hakimliği"nin 31/10/2014 tarihli ve 2014/914 değişik iş sayılı kararını müteakip sanık ..."nun hakkında açılan kamu davası sonunda: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1,4; 129/1; 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca 760 Türk Lirası para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/10/2014 tarihli ve 2014/564-618 sayılı kararını, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.02.2015gün ve 44722 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre;
1- 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 31/10/2014 tarihli ve 2014/914 değişik iş sayılı kararına ilişkin olarak yapılan incelemede: Olay tarihinde Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde öğretim görevlisi olarak görev yapan şüpheli ..."ın üzerine atılı; aynı fakültede görevli diğer bir öğretim görevlisine yönelik hakaret suçu hakkında yapılacak soruşturmanın, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu"nun 53. maddesindeki usule göre yapılması gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2- 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/10/2014 tarihli ve 2014/564-618 sayılı kararına ilişkin olarak yapılan incelemede., Olay tarihinde Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde öğretim görevlisi olarak görev yapan sanık ..."nun üzerine atılı; aynı fakültede görevli diğer bir öğretim görevlisine yönelik hakaret suçuna ilişkin olarak, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu"nun 53. maddesinin işletilerek, şüpheli hakkında son soruşturmanın açılmasına ilişkin karar verilmesi durumunda, kamu davasının açılmasının gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın cezalandırılmasına karar verilmesinde, isabet görülmemiştir” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
2547 sayılı Kanunun 53. maddesinde; “c. Ceza soruşturması usulü:
Yükseköğretim üst kuruluşları başkan ve üyeleri ile yükseköğretim kurumları yöneticilerinin, kadrolu ve sözleşmeli öğretim elemanlarının ve bu kuruluş ve kurumların 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi memurlarının görevleri dolayısıyla ya da görevlerini yaptıkları sırada işledikleri ileri sürülen suçlar hakkında aşağıdaki hükümler uygulanır:
(1) İlk soruşturma:
Yükseköğretim Kurulu Başkanı için, kendisinin katılmadığı, Milli Eğitim Bakanının başkanlığındaki bir toplantıda, Yükseköğretim Kurulu üyelerinden teşkil edilecek en az üç kişilik bir kurulca, diğerleri için, Yükseköğretim Kurulu Başkanınca veya diğer disiplin amirlerince doğrudan veya görevlendirecekleri uygun sayıda soruşturmacı tarafından yapılır.
Öğretim elemanlarından soruşturmacı tayin edilmesi halinde, bunların, hakkında soruşturma yapılacak öğretim elemanının akademik unvanına veya daha üst akademik unvana sahip olmaları şarttır.
(2) Son soruşturmanın açılıp açılmamasına;
...d) Öğretim elemanları, fakülte, enstitü ve yüksekokul sekreterleri hakkında üniversite yönetim kurulu üyeleri arasından oluşturulacak üç kişilik kurul, ... Karar verir.” hükümlerine yer verilmiştir.
2547 sayılı Kanun"da, 4483 sayılı Kanun"dan farklı olarak “memurların görevlerini yaptıkları sırada işledikleri ileri sürülen suçlar” da kapsama alınmıştır. Konunun açıklığa kavuşturulabilmesi için “görevi sırasında işlenen suçlar” ibaresinin ele alınması gerekmektedir.
Görev sırasında işlenen suç, memuriyet görevinden doğan suçlardan farklı olarak suç failinin mutlaka memur olması gerekmeyen, herkes tarafından işlenebilecek suçlardır. Ancak memur tarafından görev sırasında işlenmiş olmaları, özel soruşturma uygulanmasını gerektirir. Böyle bir suçun memur tarafından diğer bir memura veya memur olmayan kimseye karşı işlenmiş olması da önemli değildir. Memurun suçu işlediği sırada görevli olması aranmaktadır.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde;
1-Suç tarihinde Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde öğretim üyesi olan sanık ..., aynı bölümde görevli müşteki ile tartıştığı sırada ona hakaret etmesi şeklinde iddia edilen eyleminin, sanığın üniversitedeki görevi sırasında olduğu, yüksek öğretim kurumlarında görev yapan öğretim üyelerinin görevlerinden doğan veya görevleri sırasında işledikleri suçlarından dolayı soruşturma ve kovuşturmanın, 2547 sayılı Kanun"un 53. maddesi uyarınca yürütülmesi gerektiği, Danıştay 1. Dairesinin yerleşik uygulamasının da bu yönde olduğu, (ör: 25.09.2013 tarih ve 2013/1278-1129 E.K.) somut olayda, sanık hakkında yasada belirtilen ilgili idare tarafından yapılmış bir soruşturma ve verilmiş lüzumu muhakeme kararı bulunmaması karşısında, genel hükümler çerçevesinde yapılan soruşturma hukuka aykırıdır.
2- 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/10/2014 tarihli ve 2014/564-618 sayılı kararına ilişkin olarak yapılan incelemede, suç tarihinde Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde öğretim üyesi olan sanık ..."nun hakkında aynı bölümde görevli müştekiye yönelik hakaret suçundan yapılan yargılamanın, 2547 sayılı Kanun"un 53. maddesi uyarınca yürütülmesi gerektiği, Danıştay 1. Dairesinin yerleşik uygulamasının da bu yönde olduğu, (ör: 25.09.2013 tarih ve 2013/1278-1129 E.K.) bu usul dikkate alınmaksızın yapılmış kovuşturma ve usülüne uygun bir kamu davası açan iddianame olmamasına rağmen yazılı şekilde genel hükümlere göre yapılan yargılama hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünceler yerinde görüldüğünden,
1-Sanık ... hakkında Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09/07/2014 tarihli ve 2014/53266 sayılı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii İzmir 1. Sulh Ceza Hakimliği"nin 31/10/2014 tarihli ve 2014/914 değişik iş sayılı kararını 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Sanık ... hakkında 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/10/2014 tarihli ve 2014/564-618 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallerinde tamamlanmasına, 29.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.