Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.11.2007 gün ve 2006/62 Esas, 2007/233 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun samimi görülen soruşturmadaki ilk anlatımı, annesi müştekinin aşamalardaki beyanı, doktor raporları, özellikle olaydan dört gün sonra alınan 15.11.2005 tarihli Dörtyol Devlet Hastanesi genel cerrahi uzmanının raporu ve tüm dosya içeriğinden, olay günü sanığın tehditle kuytu bir köşeye götürülüp alt tarafını soyduğu mağdurun anüsüne bir cisim sokmak suretiyle çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlediği anlaşıldığı halde, mahkemece sanığın mağdurun anüsüne çöp sokmaya çalıştığı, sokamadığı kabul edilerek bu eyleme teşebbüsün mümkün olmadığı şeklindeki isabetsiz gerekçeyle yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Uygulamaya göre de;
Mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 20.09.2006 tarihli raporun düzenlenmesi sırasında, inceleme konusunun uzmanı olan çocuk psikiyatrisi bulundurulmaması nedeniyle, Adli Tıp Kanununun 7 ve 23. maddelerine uygun teşekkül etmeyen ihtisas kurulunun düzenlediği rapora dayanılarak sanık hakkında TCK.nın 103/6. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.