Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dairemizce verilen 05/11/2015 gün ve 2015/685 Esas, 2015/17064 sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca " TCK"nın 50/4. fıkrasındaki "taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezası uzun süreli de olsa; bu ceza, diğer koşulların varlığı hâlinde, birinci fıkranın (a) bendine göre adlî para cezasına çevrilebilir. Ancak, bu hüküm, bilinçli taksir hâlinde uygulanmaz." hükmüne rağmen bilinçli taksir ile gerçekleşmeyen olayda, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmeme gerekçesinin yasal gerekçeye dayanmadığı, hürriyeti bağlayıcı cezanın süresinin adli para cezasına çevrilmeme gerekçesi olarak gösterilemeyeceği" gerekçesiyle itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi;
Gereği düşünüldü:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2-Dairemizin 05/11/2015 gün ve 2015/685, 2015/17064 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
....5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/04/2014 tarih ve 2013/519 Esas 2014/219 Karar sayılı hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 50/4, 50/1-a maddelerinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan uzun süreli hapis cezasının, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, adli para cezasına çevrilebileceği belirtildiği halde, "sanığa verilen hapis cezasının süresi dikkate alınarak" şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, sanık hakkında hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 20.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.