Kira Kararları - Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/38233 Esas 2016/357 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/38233
Karar No: 2016/357
Karar Tarihi: 20.01.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/38233 Esas 2016/357 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Dava, alacak davası olduğu için HMK 107. maddesi gereği belirsiz alacak davasıdır. Davacı tarafından ilave tediye ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti talep edilmiştir. Mahkeme, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti talebini reddederek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, dava dilekçesinde belirtilen tutara dava tarihinden faiz işletilmiş olması gerekirken miktar artırım dilekçesinde belirtilen tutara faiz işletilmiştir. Ayrıca, karar başlığında tarih yanlış yazılmıştır. Bu hataların düzeltilmesi gerektiği ancak yeniden yargılama gerektirmediği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, hüküm başlık kısmındaki tarih düzeltilerek, ilave tediye ücreti dava tarihi olan 08.12.2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak HMK 107. madde, İş Kanunu'nun ilave tediye ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti hükümleri sayılabilir.

7. Hukuk Dairesi 2015/38233 E. , 2016/357 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, ilave tediye ücreti ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücretinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; davacı tarafça HMK 107. maddesine göre belirsiz alacak davası açılmış olmakla ilave tediye ücretine dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken dava dilekçesinde belirtilen tutara dava tarihinden faiz işletilip miktar artırım dilekçesinde belirtilen tutara dilekçe tarihinden itibaren faiz işletilmesi ve karar tarihi 02.09.2015 tarihi olduğu halde mahkemece karar başlığında 03.09.2015 tarihinin karar tarihi olarak gösterilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın başlık kısmındaki karar tarihi bölümünün silinerek yerine;
"KARAR TARİHİ:02.09.2015" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 1. maddesinin tümden çıkarılarak yerine;
“1-Davanın miktar artırım beyanı gözetilerek KISMEN KABULÜ ile; 2.509,54 TL net ilave tediye ücretinin dava tarihi olan 08.12.2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.