İcra Kararları - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2760 Esas 2020/5452 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2760
Karar No: 2020/5452
Karar Tarihi: 26.11.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2760 Esas 2020/5452 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalının kambiyo senetlerine dayalı takip işlemine itiraz etmiş ve takip dayanağı bonodan dolayı sorumlu olmadığını savunarak, davacının senet nedeniyle borçlu olmadığının tespitini istemiştir. Mahkeme davanın usulden reddine karar vermiştir. Ancak davacı vekili tarafından istinaf edilmesi sonucu Bölge Adliye Mahkemesi, davacının istinaf talebini kabul ederek, davanın kabulüne hükmetmiştir. Karara temyiz istemiyle başvurulmuş, ancak temyiz istemi reddedilmiştir. 6763 sayılı Kanunun 43. maddesiyle değişik, 6100 Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (HMK) 362/1.a. maddesi öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-1 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800 TL'dir. Kararın temyiz istemi rededilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2020/2760 E. , 2020/5452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada KDZ. Ereğli 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 15.02.2018 tarih ve 2017/36 E. - 2018/32 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nce verilen 11.02.2019 tarih ve 2019/129 E. - 2019/189 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının kambiyo senetlerine dayalı takip yaptığını, davacının takip dayanağı bonodan dolayı sorumlu olmadığını ileri sürerek, davacının senet nedeniyle borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın usulden reddine karar verilmiş, hüküm aleyhinde davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davacının istinaf talebinin kabulüne, buna göre yeniden hüküm kurulmasına, davanın kabulüne, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, bu hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6763 sayılı Kanunun 43. maddesiyle değişik, 6100 Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HMK) 362/1.a. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44"üncü maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-1 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800 TL’dir
Davalı vekili tarafından temyize konu edilen hükmün harca esas değeri 58.458,88 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi"nin 11.02.2019 tarihli kararı kesin niteliktedir.
Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, dava dosyasının KDZ. Ereğli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne iadesine, karardan bir örneğin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.