Esas No: 2019/4554
Karar No: 2022/8072
Karar Tarihi: 11.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4554 Esas 2022/8072 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Sanık, vergi usul kanununa aykırılık suçundan mahkum edildi. Ancak iddianamenin sahte fatura kullanma suçlarına ilişkin olduğu, sanık hakkında atılı suçlar yönünden verilmiş bir mütalaa bulunmadığı ortaya çıktı. Bu nedenle mahkemenin öncelikle dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması gerektiği ve bu şartın yerine getirilmemesi durumunda davanın düşmesi gerektiği unutuldu. Ayrıca daha sonra çıkan bir kanunla 213 sayılı VUK'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılıp, 213 sayılı VUK'ya eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasıyla ilgili açıklamalar yapıldı. Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri şöyle:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4, 5 ve 6. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
1)Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 14.07.2014 tarih ve 2014/18082 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmış ise de; 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaanın 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarına ilişkin olduğu, atılı suçlar yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla, mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet hükümleri kurulması,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
