MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 26/12/2005 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar tarafarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, Trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, karar, davacı ve davalılar ... ve ... tarafından temyiz olunmuştur.
Yanlar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile kabul edilen kısmın davalılar ... ve ...’dan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmişken,daha sonra yazılan gerekçeli kararda davalı ...’nun olayda tamamen kusurlu olduğu sehven atlanarak bu davalı aleyhine hüküm kurulması gerekirken iki davalı aleyhine hüküm tesisi yoluna gidilmiştir denilerek, kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma biçimine göre öteki temyiz nedenlerinin şimdiden incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 19/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.