MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanın damadı ve kendisinin arkadaşı olan tanık ..."ı arayarak köylü bir kadının ahırında tarihi değeri olmayan reşat altın bulduğunu bunları paraya çeviremediğini söyleyip yardım istediği, katılanın haberdar olması üzerine altınlardan numune istediği, gönderilen numunelerin altın olduğunu öğrendiği, sanığın 50.000 TL karşılığı altınları katılana vermeyi teklif ettiği, bunun üzerine katılanın yanında kardeşi tanık ... ile altınları almak üzere Didim İlçesi"ne gittiği, Albaraka Türk Şubesinden çektiği 50.000 TL"yi altın karşılığı yerine teslim etmesi için sanığa verdiği, sanığın altınları getirmek üzere ayrılarak ortadan kaybolduğu, bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; bozma üzerine taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Dolandırıcılık suçundan özgürlüğü bağlayıcı ceza ile hükümlülüğüne karar verilen sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. ve 3. fıkralarında gösterilen sürelerde yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de, hükümlülüğünün yasal sonucu olarak, infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine göre adli para cezası taksitlendirilirken, infazda duraksamaya neden olacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümde taksitlendirmeye ilişkin fıkrada “4 eşit taksit ” ibaresinden hemen önce gelmek üzere "birer ay ara ile" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.