MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... Aydın"ın duruşmada beyan ettiği adrese “muhatabın ayrıldığından” bahisle tebligatın yapılamadığı, mernis adresine ise 24.06.2013 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebligat yapıldığı ancak sanığın “sanığın nerede olduğu bilinmemesi” nedeniyle keyfiyetin haber verilmesi için en yakın komşusuna veya varsa binanın yönetici veya kapıcısına bildirimde bulunulduğuna ilişkin (hangisine) ve isim verme ve/veya imzadan imtina etme hali varsa buna ilişkin şerhin tebligat parçasında yer almadığının anlaşılması karşısında, tebligatın usulsüz olduğu ve sanık..."ın temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında, Rize 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 19.11.2009 gün 2009/225 Esas, 2009/102 Karar sayılı kararla verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karar için 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, mahal mahkemesince ilgili mahkemesine ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.
Sanıklar ... ve ..."nin müştekinin inşaatından suça konu elektrik kablolarını aldıklarının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması, sonuca etkili olmadığından ve sanık ... hakkında aynı Yasa"nın 165. maddesi uyarınca hüküm kurulurken hapis cezası yanında adli para cezasına hükmedilmemesi, karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş oldukları suçlar için hapis cezalarıyla mahkûmiyetlerin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezaların infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ..."nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin bölümün” çıkartılması ile yerlerine “Kasten işlemiş oldukları suçlar için hapis cezalarıyla mahkûmiyetlerin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezaların infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına, TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına ve sanıkların ayrı ayrı paylarına düşen 8,50 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hâzinesine yüklenmesine” cümlesi yazılmak suretiyle eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.