MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/12/2013 tarih ve 2011/37-2013/290 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi temlik alan ... vekili ve davalı ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 2002, 2003 ve 2004 faaliyet yıllarına kapsayan 20/07/2006 tarihli denetim kurulu raporları içeriğinin genel kurulun bilgisine sunulduğunu, şirket genel kurulunun 5 nolu kararı ile şirketi zarara uğratan davalılar hakkında mali sorumluluk davası açılmasına, bunun için TTK gereğince şirket denetim kuruluna yetki verilmesini karar verildiğini, şirket kasa hesabından muhasebe kayıtlarında gözükmekle birlikte fiilen mevcut olmayan nakit paranın (1.134,75 YTL) gerekli takip yapılmayarak zarara dönüşmesinden ve 31/08/2004 tarihi itibariyle sayım ve tesellüm noksanları hesabına atılarak şirketin zarara uğramasından davalıların sorumlu olduğunu, firmanın 2003 yılı ilk yarısında elinde bulunan tüm imar hisselerini İmar Off Shore Ltd. kredi borçlarına mahsup ettiğini, konu ile ilgili yönetim kurulu kararı bulunamadığını, sadece İmar Off Shore Ltd. ve Standart İnşaat antetli kağıtlarına ilgili firma yetkililerince imza edilen yazı metinlerin mevcut olduğunu, bütün bu işlemlerin 1.545.205,93 YTL hisse satış zararı sonucunu doğurduğunu beyanla şirketin uğradığı zarardan fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 10.000,00 YTL"lik zararın, zararın meydana geldiği tarihten itibaren işleyecek TC Merkez Bankası tarafından ilan edilen avans faiz oranı ile birlikte davalılardan sorumlulukları oranında müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup, temlik alan ... ıslah yolu ile dava konusu alacağı 1.546.340,68 YTL olarak artırmıştır.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tazminat talebine dayanak olarak 20.07.2006 tarihli Denetim Kurulu raporunun gösterildiği; ancak davalıların görevlerin son bulduğu tarih itibarıyla ya da öncesinde yapılmış bir sayım tutanağı bulunmadığı, önemli olanın kayıtlarda en son görünen tutarın ne olduğu ve 11.02.2004 tarihinden sonra herhangi kaydi bir hareket görünüp görünmemesi değil, 13.02.2004 tarihi itibarıyla fiili durumun sayım suretiyle tespit edilmesi ve bunun dayanağı olabilecek bir belgenin sunulamamış olması olduğu, yine, hisse satımına ilişkin iddia edilen zararda, davacı şirketin bu hisseleri kaç paradan satın almasından ziyade satması nedeniyle şirketin zarara uğratığı iddia edilmekte olup, bu noktada davacı şirketin hisse satışını neden yaptığı sorgulandığında bu satışın bir bankaya olan borcu kapatmak üzere yapıldığının gözlemlendiği, gerçekten de davacı şirketin hisseleri alış fiyatıyla hisseleri satış fiyatı arasında aleyhe bir fark bulunmakla birlikte, bu farkın hisseleri satım anındaki özvarlık değerinin azlığından kaynaklanıp kaynaklanmadığının belli olmadığı gibi, ayrıca bu farkın mezkûr kredi borcunun ödenmemesi sebebiyle uğranılacak zarardan fazla olup olmadığının da kanıtlanamadığı, hisseleri daha düşük bedelden satışın getireceği zarar temerrüt nedeniyle uğranılacak olan zarardan daha az ise bu halde Yönetim Kurulu üyelerinin sorumlu tutulmalarının söz konusu olmayacağı, zira Yönetim Kurulu üyeleri uğranılacak olan zararı başkaca bir mali araç ile gidermek imkânını haiz değilse bu durumda da kendilerine bir sorumluluk yüklenemeyeceği, Anonim Şirket sorumluluk davalarında zararı ispat külfetinin davacı şirkete ait bulunduğu; davacı müstenidatında denetime elverişli belge ve dokümanla zararın doğduğunu kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, temlik alan ... vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, temlik alan ... vekili ve davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, temlik alan ... vekili ve davalı ... vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temlik alan ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davalı ..."ndan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.