MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanık hakkında, dolandırıcılık suçundan TCK’nın 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince,
Özel belgede sahtecilik suçundan TCK’nın 157/1, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanık hakkında, katılan ...’a yönelik cep telefonu kullanma eylemi nedeniyle, nitelikli dolandırıcılık suçundan zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılabileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanığın, komşusu olan katılan ...’a iş bulacağını söyleyerek ehliyetini aldığı, ardından bu ehliyet üzerine kendi fotoğrafını yapıştırarak katılan ... adına abonelik sözleşmesi imzalayarak, 27/12/2010 tarihinde cep telefonu hattı aldığı, daha sonra sahibinden.com sitesine iş aradığına ilişkin ilan veren diğer katılan ...’ı 31/12/2010 tarihinde arayarak, kendisini müşteki Sayit olarak tanıtıp, dağıtım işi için şoför alınacağını, ancak bunun için 1.200 TL sınav masrafı gerektiğini söylediği, katılan ...’ın da buna inanarak 1.200 TL’yi cep bank ile katılan ...’a ait cep telefonu numarasına havale ettiği, ardından da sanığın da bu parayı çektiği, ancak katılan ...’ın sanığa bir daha ulaşamadığı, sanığın bu surette dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Dolandırıcılık suçundan yapılan incelemede, sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Özel belgede sahtecilik suçundan yapılan incelemede, hükümden önce 19/02/2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 63. maddesinin l0. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılmaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz.” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz” hükmü karşısında; sanığın eyleminin, özel hüküm niteliğinde bulunan ve sanığın lehine olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği de gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre de,
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, sanığın “özel belgede sahtecilik” suçunu işlediği belirtilmesine ve bu şekilde gerekçe yazılmasına rağmen, hüküm kısmında, uygulama yeri olmayan TCK’nın 157/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle, hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.