MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında TCK’nın 158/1-g, 62, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince, sanık ... hakkında TCK’nın 158/1-g, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan, sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanıkların, birlikte hareket ederek, www.sahibinden.com sitesinde, satılık cep telefonu ilanı verdikleri, verilen bu ilanını gören müşteki Serdar’ın, ilanda belirtilen Sayit adına kayıtlı olan, ancak sanık ... tarafından kullanılan cep telefonu numarası üzerinden sanık ... ile irtibata geçerek, telefon satımı hususunda anlaşmaları üzerine, kapora olarak 700 TL"yi, sanık ...’ın banka kartı hesabına yatırdığı, sanık ...’ın da aynı gün parayı çektiği, ancak katılanın bir daha sanıklara ulaşamadığı, bu surette sanıkların hileli eylemlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1) Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmeside,
Sanığın hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın tevil yollu ikrar içeren savunması, müşteki ve tanık beyanları, banka hesap esktresi ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Sanığa yüklenen eylemin, Yargıtay CGK"nın 16/04/2013 tarih ve 2012/15-1407; 2013/140 E. K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere; 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde öngörülen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve ceza olarak sonucu değiştirmeyeceğinden, ayrıca 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi
halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanığa hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmiş olması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın görevli mahkemede davaya bakılmadığına, suçun sübut bulmadığına ve suç vasfına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmeside,
Sanık ...’ın tüm aşamalarda “suça konu ilanı kendisinin vermediğini, müşteki ile görüşmediğini, içerisinde banka kartı bulunan cüzdanını kaybettiğine” ilişkin savunmaları, bu savunmaları doğrular içerikte, suçta kullanılan banka kartı ve cep telefonu hattının sanık ... tarafından kullanılması, ilan aktivasyon kodunun bu numaraya gönderilmiş olması, suça konu ilan verilmesi sırasında kullanılan İP numarasına ait internetcafeye sanığın gelip gittiğine ilişkin internetcafe sahibi ...’nun tanık beyanı, yine ... hakkında bir çok kez başkalarına ait banka kartının bir şekilde ele geçirilerek somut olayda olduğu sahibinden.com sitesine ilan vererek nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesi ile mahkumiyet hükümleri verildiği ve bu hükümlerin bir çoğunun da Daire’miz tarafından onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... hakkında cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat hükmü verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.