MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 günlü 2008/9-7-56 ve 13.05.2008 günlü 2008/10-101-113 sayılı ve 20.03.2012 gün ve 2011/235 esas - 2012/110 karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, “kendisine zorunlu müdafi atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu müdafiye yapılan tefhim veya tebliğ kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmaz. Bu durumda zorunlu müdafi velev ki sanığın lehine gibi görünen bazı işlemler yapmış olsa; örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi, hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesinin verilmesi halinde, temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiğinin” anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun talimat mahkemesinde alınan ifadesinde, 5271 sayılı CYY.nın 147. maddesi gereğince haklarının açıklandığı, savunman atandığı, ancak sanığın yargılandığı asıl mahkemesindeki zorunlu savunmandan haberdar olmadığı, Ankara 3. Çocuk Mahkemesinin 21.10.2010 günlü hükmünün mahkemenin istemi üzerine atanan savunman Av...."nın yüzüne karşı verilip, adı geçen savunman tarafından süresi içerisinde temyiz edilmediği, ancak atanan anılan savunmandan sanığın haberdar olmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuğun yasal temsilicisine (annesine) 06.11.2010 tarihinde tebliğ edildiği ve yasal temsilcisi tarafından 08.11.2010"da temyiz edildiği anlaşılmakla, anılan nedenlerle bu temyiz istemi geçerli ve süresinde kabul edilerek tebliğnamedeki red düşüncesi benimsenmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.