MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1,62,52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizce, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle hükmün bozulması üzerine, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın oğlunun verem hastası olduğu ve Buca Cezaevinde kaldığı sırada Tepecik Hastanesinde tedavi gördüğü, bunu öğrenen sanığın, katılanı cep telefonundan arayarak kendisini hastanede görevli psikiyatrist doktor olarak tanıtıp oğlunun Manisa Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine rapora gönderileceğini, rapor sonucu tekrar İzmir"e gelebilmesi için 1.330 TL masraf gerektiğini, bu paranın yatırılması için hastane saymanlığından kendisinin aranacağını söylediği, daha sonra başka bir telefondan katılanı arayıp kendisini hastane saymanlığında görevli Bora isimli şahıs olarak tanıtarak masraf olarak Akbank Üçkuyular şubesine 1.330 TL para yatırması gerektiğini söylediği ve bunun üzerine katılanın sanığın eşi adına kayıtlı banka hesabına bu parayı gönderdiği, paranın tarafından çekildiği sabit olmakla, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas ilamı bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 29/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.