MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Hasımsız olarak görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/03/2011 tarih ve 2009/667-2011/81 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili şirketler ile birlikte grup şirketler içinde yer alan ..."nin şubelerinden birinin ... ilinin ... ilçesinde açıldığını, şirketlerin yetkilisi olan ..."ın, yetkilisi olduğu şirketlere ait evrakların ve defterlerin güvenliğinin sağlanması ve muhasebe işlemlerinin tek elden yürütülmesi için grup şirketlere ait defterleri ... şubesi olan fabrikada sakladığını, fabrikada meydana gelen sel felaketinde oluşan su baskını nedeniyle ticari defterlerin zayi olduğunu ileri sürerek, müvekkili şirketlerin 2009 yılı da dahil olmak üzere kuruluşundan bu yana tüm defter, fatura ve sair belgelerinin zayi olduğunun tespitini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia ve tüm kanıtlar doğrultusunda, davacı her iki şirketin de işlem merkezleri İstanbul olmasına rağmen tüm ticari defter ve belgelerin aynı grup içinde yer alan ..."nin bir şubesinin bulunduğu ... ... ilçesinde bulundurulduğu ve muhafaza edildiği, ..."da merkezi bulunmayan davacı şirketlerin ticari defter ve belgelerinin de hiç ilgisi yokken ...’daki iş merkezine taşındığı, sunulan fotoğraflardan ve tutulan hasar tespit raporundan dava konusu defter ve belgelerin zayi olduğunun ispatlanamadığı, davacının basiretli bir tacir olarak defter ve belgelerini şirket merkezinde bulundurması ve korunması için gerekli tedbirleri alması gerektiği, defterlerin saklanmasına gerekli özeni göstermeyerek kusurlu olduğu sonucuna varıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.