17. Hukuk Dairesi 2020/116 E. , 2020/6718 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü;
K A R A R
Davacılar vekili, davalı ... yönetimindeki aracın, müvekkili ... idaresindeki araca çarpması sonucu araç içerisinde yolcu olarak bulunan müvekkillerinin desteği ..."ın ölümüne ve müvekkili ..."ın malul kalacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiğini, diğer davalıların ise kazaya karışan araçların zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğunu, müvekkillerinin kaza nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı eş ... için iş gücü kaybı, eşinin desteğinden yoksun kalması ve aracının uğradığı hasar nedeniyle 5.000,00 TL, davacı çocuklar ...,... için annelerinin desteğinden yoksun kalmaları nedeniyle 5.000,00"er TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle; davacı eş için 10.000,00 TL ve davacı çocuklar için 7.500,00"er TL olmak üzere toplam 32.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 12/09/2012 tarihli celsede
araç hasar bedeline ilişkin taleplerinden vazgeçtiklerini beyan etmiş; 03/07/2013 tarihli ıslah dilekçesiyle davacı eş için maddi tazminat talebini 28.802,50 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, Oltu Asliye Hukuk Mahkemesinin 30/07/2013 gün 2010/157 esas 2013/719 karar sayılı ilamındaki 1, a, c, d, e, f, g, h numaralı kararının bozmaya konu edilmediği anlaşılmakla kesinleştiği dikkate alınarak bu hususlarda tekrar karar verilmesine yer olmadığına, ..."ın vefatı dolayısıyla ... için destekten yoksun kalma tazminatı olarak 705,41 TL"nin 30/03/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı ..."a ödenmesine, karar verilmiş; hüküm davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyize konu davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden verilen karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı ... lehine kabul edilen miktar davalı ... yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü 54,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine, 09/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.