MAHKEMESİ : Kocaeli 1. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/02/2014
NUMARASI : 2014/62-2014/57

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR

Borçlu İNG Bank vekili İcra Mahkemesi"ne başvurusunda, İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2010/696 Esas, 2012/191 Karar sayılı ilamına istinaden ilamlı takip başlatıldığını, ilama göre borcun TMSF tarafından üstlenildiğini, 5411 sayılı Bankacılık Yasası"nın 140. maddesi gereğince TMSF ve İNG Bank’ın (el konulan bu banka çatısı altında birleştiğinden yasa gereği harçtan muaf olduğu belirtilerek) tahsil harcından da muaf olduğunu, harçsız işlem yapılması yönündeki taleplerinin İcra Müdürlüğü"nce reddedildiğini açıklayarak, icra tahsil harcından sorumlu tutularak hesaplanan borç miktarı sebebiyle şikayetin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, 5411 sayılı Kanun"un Geçici 13. maddesi kapsamına giren bankalara tanınmış olan olağanüstü hak ve yetkilerin kapsam dahilinde bulunan bankaların 26.12.2003 tarihinden önce doğmuş alacaklarına uygulandığı, bununla ilgili olarak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/12-685 Esas 2011/43 Karar 09.02.2011 tarihli emsal kararı da mevcut olduğu, kaldı ki 6322 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik gereği 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 123/3 maddesinde istisna kapsamında yer alan yargı harçlarının istisna kapsamı dışına çıkarıldığı, yine 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 32. maddesinde "Yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılamaz" hükmü uyarınca İcra Müdürlüğü"nün işleminde usulü aykırılık olmadığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmesi üzerine hüküm, borçlu İNG Bank vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İcra Müdürlüğü"nce düzenlenen şikayete konu 27.12.2013 tarihli kapak hesabında 15.463,55 TL tahsil harcı hesaplanmıştır. Takibe dayanak yapılan ilamda TMSF’nin de davalı olduğu ve onun hakkında da davanın kabulü ve alacağın tahsili yönünde hüküm kurulduğu, icra takibinde de borçlu olarak hakkında takip başlatıldığı anlaşılmaktadır. 5411 sayılı Bankacılık Yasası"nın 140/1. maddesi Fon"un her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğunu düzenlemektedir. Anılan 140. madde içerisinde Fon’un devraldığı borçlar arasında herhangi bir ayrım yapılmamıştır. Bu durumda anılan alacağın takibinde tarafların tahsil harcından muaf olduğu düşünülmelidir. Mahkemece, açıklanan sebeplerle şikayetin kabulü ile tahsil harcının kapak hesabından çıkarılmasına karar verilmesi gerekirken, bankaların borçlarıyla değil, alacaklarıyla ilgili düzenlemeler içeren Yasa maddelerine dayalı olarak yazılı gerekçelerle şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m. 297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.