3. Ceza Dairesi 2019/18844 E. , 2020/2269 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Oluşa, tüm dosya içeriği ve kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesiyle TCK"nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi de nazara alınarak TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kayseri 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2007 tarih ve 2007/138 Esas - 2007/1056 Karar sayılı ilamında, adet ve kullanım gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği; sanığın üzerine atılı suçu örgüt faaliyeti çerçevesinde işlemiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 58/9. maddesi delaletiyle TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı anlaşılmış ise de; TCK"nin 58/9. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması halinde sanığın ikinci kez mükerrir sayılamayacağının gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.
