Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 621 ada 8 parsel sayılı taşınmazın 7/52"şer payının K.oğlu A. ve Si.ye ait olduğunu, taşınmazın 10 yılı aşkın süredir  kayyum ile idare edildiğini ve bu süre içerisinde hak sahibi çıkmadığını ileri sürüp, Türk Medeni Kanununun 588. maddesi gereğince adı geçenlerin gaipliğine ve taşınmazdaki paylarının Hazine adına tesciline karar  verilmesini istemiştir.
Mahkemece, "Ka. oğlu S. E.i. kişinin yaşamadığı, bu konuda Medeni Kanuna göre gaiplik kararı verilemeyeceğinden, olmayan kişi yönünden açılan davada karar verilmesine yer olmadığına; gelen kayıtlarda Karebet oğlu 1959 doğumlu A.E. sağ olduğu bildirildiğinden bu kişi yönünden açılan davada Medeni Kanunun 588 deki şart oluşmadığından reddine" karar  verilmiştir.
Karar, davacı Hazine vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                       -KARAR-
 Dava, gaiplik ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, "K.oğlu S.i E.yönünden açılan davada karar verilmesine yer olmadığına, K. oğlu A. E.yönünden açılan davada Medeni Kanunun 588 deki öngörülen şartlar oluşmadığından reddine" karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 621 ada 8 parsel sayılı taşınmazın 7/52"şer pay malikleri olan K.oğlu A.ve S. yönünden Develi Sulh Hukuk Mahkemesinin 8.5.1991 ve 7.10.1993 tarihli 1990/67 Esas, 1991/102 sayılı kararıyla, Mal Müdürünün kayyım olarak tayinine karar  verildiği anlaşılmaktadır.
Buna göre, kayyıma husumet yöneltilmeden ve usulü dairesinde taraf  teşkili oluşturulmadan açılan davanın dinlenmesine ve işin esasına girilmesine olanak yoktur.
Hal böyle olunca; kayyıma husumet yöneltilmesi için davacı Hazineye olanak tanınması, ondan sonra işin esası hakkında hüküm kurulması gerekirken, yazılı olduğu üzere karar  verilmiş olması doğru değildir.
Davacı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.1.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.