
Esas No: 2013/14664
Karar No: 2013/23362
Karar Tarihi: 20.12.2013
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/14664 Esas 2013/23362 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.02.2011 gün ve 2010/2011-2011/16 sayılı kararı onayan Daire’nin 09.05.2013 gün ve 2011/6296-2013/9445 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2000 yılından beri tescilsiz olarak “SIR WINSTON TEA HOUSE” markasını, kendi faaliyet alanında kullandığını, ayrıca biralar hariç alkollü içeceklere ilişkin 30. sınıfta ve kafe, restoran işletmeciliği, yiyecek içecek hizmetleri sağlanması ile geçici konaklama hizmetleri açısından 43. sınıfta tescil edilmek üzere 23.10.2009 tarihinde, ... numaralı marka başvurusunu yaptığını, bu arada davalı şirketin 05.02.2009 tarihli ve 2008 08221 sayılı “SIR WINSTON” ibareli ve 43. sınıfta tescilli markanın sahibi olduğunu öğrendiklerini ileri sürerek, davalı markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2011/6296 Esas, 2013/9445 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili bu defa karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere, taraflar arasında İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2010/76 Esas, 2011/41 Karar sayılı ilamına konu yargılama sonucunda verilen kararın işbu karar düzeltme istemine konu dava açısından kesin hüküm teşkil etmemesine ancak güçlü delil niteliğinde bulunmasına ve bu davada işbu güçlü delilin aksinin davalı tarafından usulünce kanıtlanmış bulunmasına göre, davacı vekilinin HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK"nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.