MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11.11.2010 gün ve 2008/2-2010/248 sayılı kararı onayan Daire’nin 07.05.2013 gün ve 2011/5802-2013/9242 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2007 yılı başına kadar Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğü"nde Bilgi İşlem Koordinatörü olarak çalıştığını, 1990 yılından bu yana anılan görevi ifa eden müvekkilinin 1992 yılında bizzat kendisinin hazırladığı veteriner bilgi sistemi, hayvan kayıt sistemi, yem ve gıda kayıt sistemi ile evrak kayıt sistemi yazılımları ile bunlara ilişkin oluşturduğu veri tabanını 2004 yılında gerekli olan fiziki donanımla birlikte tutanakla Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü"ne teslim ettiğini, düzenlenen 13.12.2004 günlü tutanakta wetbis olarak isimlendirilen yazılımın müvekkiline ait olduğunun kabul olunduğunu, buna rağmen davalıların müvekkilinin eserini çalarak kopyaladıklarını, başka eserlerin üretimine konu ettiklerini, müvekkiline ait eser ve malzemeleri iade etmediklerini, müvekkiline ait donanım ve yazılımların davalı ...Ş."ne ait binada konuçlandırıldığını, anılan yazılımın müvekkili tarafından vücuda getirildiği gibi yazılım kullanılarak girdileri yapılan bilgilere ilişkin verilerin de müvekkiline ait olduğunu, davalı Genel Müdürlüğün Avrupa Birliği uyum çalışmaları sürecinde aldığı finansal yardımla yaklaşık üç milyon Türk Lirası tutarla yazılım ihalesine çıktığını, şartnamedeki yeterliliği sağlayamamasına rağmen ihalenin Koç Sistem Anonim Şirketi"ne verildiğini, sözleşmede belirtilen yedi (7) aylık süre içeresinde işin bitirilemediğini, gerekçe olarak müvekkilinin veri tabanını vermemesinin gösterildiğini, bir ve iki numaralı davalı firma elemanlarının müvekkilinin cihazlarının bulunduğu yere fiziki müdahale ile tecavüz ederek eserini ve veri tabanını kopyaladıklarını, bir ve üç nolu davalı ile müvekkili arasında yapılan vedia sözleşmesinin gereklerinin yerine getirilmediğini, iki nolu davalının ise müvekkili eserini kopyalayıp taklit ederek zarar verdiğini, FSEK"in 68. maddesi uyarınca müvekkilinin şayet mali haklarının devrine ilişkin sözleşme yapmış olsaydı 789.000,00 Euro"nun üç katını talep hakkının olduğunu, istemlerinin davalılar tarafından yerine getirilmediğini, müvekkilinin yazılım ve veri tabanının davalılar tarafından 26.06.2006 tarihinde çalınmasını müteakip ihale tarihinden sonra hazırlanamayan programın eurovet ismiyle çalıştırılmaya başlandığını, müvekkilinin verileri, yazılım kodları ve dizaynının da bu sistemle kullanıma açılmış olduğunu ileri sürerek, şimdilik 20.000,00 TL"nin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2011/5802 Esas, 2013/9242 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.