MAHKEMESİ : İSTANBUL 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.03.2012 tarih ve 2005/137-2012/59 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dünyaca tanınmış "Louis Vuitton" markalarının sahibi olduğunu, markalarını taşıyan deri ve suni deri, plastik ve benzeri malzemeden mamul çanta, valiz, cüzdan vb. eşya "lüks" sınıf mallardan olup ne kadar pahalı olur ise olsun tüm kesimlerden tüketicinin cazibe noktasında olup yüksek satış potansiyeline sahip bulunduğunu, davalıların müvekkiline ait markaları taşıyan suni deri yani "LOUIS VUITTON" çantaları ve diğer eşyaları üretmeye yarayan hammeddeyi üreterek piyasaya sattıklarının tespit edildiğini ileri sürerek marka hakkına tecavüzünün tespitini, durdurulmasını, önlenmesini ve maddi-manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiş, birleşen dosyada davalıların işyerlerinde ele geçirilen ürünlerin masrafı davalılardan alınarak imhasını istemiştir.
Davalılar vekili, ceza davasının bekletici meseli yapılması gerektiğini, müvekkillerine husumet yöneltilemeyeceğini, müvekkillerinin piyasada üretilen ve satışa sunulan taklit ürünlerden sorumlu tutulamayacağını, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak asıl ve birleşen davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalı şirketlerle bunların yönetim kurulu üyesi olan diğer davalıların işyerinde yapılan arama sonucu davacının tescilli markasını taşıyan taklit PVC kaplı kumaşlar ve bunları üretmeye yarayan kalıplar 720 metre taklit kumaş ve 12 adet silindir kalıp ele geçirildiği, davacı şirketin ticari defterlerini sunmadığı, tazminatın BK 42. ve 43. maddeleri dikkate alınarak hesaplanması gerektiği gerekçesiyle 30.000,00 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden yürütülecek en yüksek ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken tahsiline, yediemine alınan ürünlerde davacıya ait markanın çıkarılmasına, çıkarılması mümkün olmayanların masrafı davalılardan alınarak imhasına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 24,45 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 2.384,80 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 23.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.