
Esas No: 2013/10950
Karar No: 2014/927
Karar Tarihi: 16.01.2014
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/10950 Esas 2014/927 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.04.2013 tarih ve 2013/149-2013/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı müşterisi..."ın bankadan 10.000 TL limitli bireysel kredi kullandığını, kredi tahsisine karşılık davalının rehin blokaj taahhütnamesi verdiğini ve 11662689 nolu hesabında bulunan 11.000 TL"lik bakiyesinin blokelendiğini, bankaya kullanılan sistemin bloke edilen tutarı 390004 nolu hesaba attığını, davalının kredi kapanana kadar blokeli kalacak tutarı vadeli mevduatta tutmak istemesi üzerine bankaca manuel muhasebe kaydı yaratılarak 390004 nolu hesaptaki paranın 11662689 nolu hesaba geçirilerek rehinli mevduat açıldığını, ancak 390004 nolu hesaptaki bloke bilgisinin kaldırılmadığını, kredi kapatıldığında ise sistemin 390004 nou hesaptaki bloke tutarını davalının hesabına otomatik olarak geçirdiğini, böylece davalıya mükerrer ödeme yapıldığını, davalının vadesi dolan hesabındaki 12.175,53 TL ile sistem tarafından aktarılan 11.000 TL toplamı 23.175,53 TL"yi 05.01.2010 tarihinde çektiğini, fazla yatan tutarın ihtarname tebliğine rağmen iade edilmediğini ileri sürerek, 11.000 TL"nin 05.01.2010 tarihinden itibaren müvekkili bankanın %52,5 oranındaki temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdindeki iki ayrı hesabında bulunan parayı çektiğini, fazla para çektiği iddiasının ispatının gerektiğini, talep edilen faiz oranının da fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatıyla davalı tarafından rehnedilen 11.000 TL"nin 390004 nolu bloke hesabına alınmışken davalının talebi üzerine vadeli mevduat hesabına aktarıldığını, aynı tutarın mükerrer şekilde 390004 nolu hesaba da alacak kaydedilmesi ve bu miktarın çekilmesi nedeniyle davalıya mükerrer ödemede bulunulduğu, fazla çekilen miktarın iadesi için gönderilen ihtarnamenin 20.10.2010 tarihinde tebliğ edildiği, üç günlük sürenin bitimi ile 24.10.2010 tarihinde davalının temerrüde düştüğü, bankanın faiz talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 11.000 TL"nin 24.01.2010 tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 539,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.