MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21.03.2013 tarih ve 2012/48-2013/39 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait “...” markasının 41. sınıfta ve ayrıca 16, 35, 40, 43. sınıf emtiada müvekkili adına tescilli olup aranan ve bilinen bir marka olduğunu, davalının ise, dershanecilik sektöründe faaliyet gösterdiğini, marka sanki kendisine aitmiş gibi reklamlarında kullandığını, müvekkili şirket ile davalı arasında 2007 tarihli bir lisans sözleşmesi yapılmışsa da, bedelini ödemediği için bu sözleşmenin fesihedildiğini, ancak davalının “...” marka ve logosunu, yayınlarını, iş yerinin dış cephesinde, ürünlerinde ve internette haksız olarak kullanmaya devam ettiğini, bağlı kurum imajı yarattığını ve markanın da zarar görebileceği bir ortam yarattığını ileri sürerek, müvekkili markasına tecavüzün ve haksız rekabetin önlenmesi ile hükmün ilanını talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, davacı ile aralarında 2007 tarihli bir sözleşme yapıldığının doğru olduğunu, daha sonra ilişkilerinin koptuğunu ve sözleşmenin fesihedildiğini, artık eğitim verme imkanlarının kalmadığını, “... Mah. .... Cad. No:56 .../...” adreslerindeki şirketlerince işletilen.... adlı dershanenin kapatıldığını, dava dilekçesindeki adres ve ekli fotoğrafların bulunduğu dershane ile şirketlerinin bir ilişkisinin olmadığını savunarak, davanın husumet yokluğu nedeniyle reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davalı şirket ve yetkililerinin markanın kullanılmasına ilişkin lisans sözleşmesi feshedilmesine rağmen, markayı kullanmaya devam ettikleri ve bağlantılı oldukları dava dışı şirkete kullandırdıkları, davalının “...” markasını afiş ve brandalarda, dershane duvarlarında markasal biçimde kullandığının sabit olduğu, davalı şirket temsilcisinin dahi kullanımı doğruladığı ancak bu olguyu ...’in yayınlarını dağıttıklarından bahisle açıklayarak dershane ismi olmadığını ileri sürdüğü, bununla birlikte, davacı ile marka lisans sözleşmesini imzalayan davalı şirketin, tanıtımlarında lisans konusu olan ve artık sözleşmenin feshi ile kullanımına son verilen “...” ibaresini fesihten sonra da kullanmaya devam etmiş olup, eyleminin Mark KHK 9 ve 61. maddelerine aykırılık, markaya tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğu, her ne kadar,
marka sahibinin şikayeti üzerine başlatılan soruşturma ile markayı dava dışı bir şirketin yine eğitim hizmetlerinde kullandığına dair tespitler yapılmışsa da, bu şirketin dahi davalı şirket ile organik bağlantı içinde olduğu, şirketlerin yönetici ve ortaklarının birbirleri ile akraba oldukları, dava dışı ..."nın hem davalı şirketin hem de diğer şirketin temsilcisi konumunda bulunduğu, bu bakımdan, davacının markaya tecavüzün durdurulmasına ve men edilmesine ilişkin iddialarının yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı şirketin “...” ibaresini sözleşmenin feshinden sonra afişlerinde, brandalarında, dershane duvarında, markasal biçimde kullanmasının, aralarında organik bağ olan dava dışı şirkete kullandırmasının markaya tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitine ve sonuçları ile hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.