MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09.05.2013 tarih ve 2011/775-2013/222 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yetkilisi olan ..."nun, müvekkili şirketin eski ortağı ve müdürü olduğunu, ortaklık süresi içerisinde davalı şirketinin ... Şubesi"ni oluşturduğunu ve kendisini yetkili müdür olarak seçtirdiğini, davalı şirket yetkilisi Müştak..."nun davacı şirketin eski ortağı ve müdürü olması sebebi ile şirket içi tüm bilgilere sahip olduğunu, müşteri ve çalışanlarla yakın ilişki içinde olduğundan, iyi niyet kurallarına aykırı davranışları ile müşteri ve çalışanları yeni şirketine çektiğini, müvekkilinin müşteri portföyündeki müşterilere davacıyı kötülediğini ve artık davacı şirket ile çalışmamaları yönünde söylemlerde bulunduğunu, müvekkilinin şirketin hem maddi hem de manevi yönden zarara uğradığını ileri sürerek, haksız rekabet içeren eylemlerinin tespitini, haksız rekabetin önlenmesi, haksız rekabet neticesi olan maddi durumun ortadan kaldırılarak eski hale iade edilmesini, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla 20.000 TL"lik maddi zararın karşılanmasını, davacının imajının, ticari itibarının zedelenmesi sebebi ile 10.000 TL"lik manevi tazminat ödenmesini, TTK"nın 61. madddesi uyarınca hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davalı şirketin davacının iddia ettiği gibi Müştak..."nun ortaklıktan ayrıldıktan sonra kurulmadığı, 1986 yılından beri faaliyette olduğu, davacı şirketin ise bu tarihten sonra 2003 yılında kurulduğu ve Müştak..."nun yetkili müdür olarak atandığı ve 2011 yılına kadar bu görevine devam ettiği, her iki şirketin de 2008 yılından bu yana ve 2011 yılı da dahil olmak üzere zarar ettiği, davalının davacı şirketi kötüleyici, onurunu zedeleyici söylemde bulunduğu ve müşterileri kendi şirketine taşıdığı yönündeki iddiaların ispatlanamadığı, kaldı ki davacı şirketin kuruluş aşamasında davalı şirketin aynı iş kolunda davacının faaliyet göstermesine müsaade ettiği gerekçesiyle, sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.