MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.03.2013 tarih ve 2012/226-2013/74 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada ve birleşen 2011/749 Esas sayılı davada davacı vekili, müvekkili ile davalı ..."nun 21.07.2003 tarihine kadar dava dışı ... Mühendislik Yapı Denetim Ltd. Şti."nin ortakları olduğunu, 2001-2002-2003 yıllarına ait defter ve belgelerinin vergi denetmenleri tarafından incelenmesi sonrası adı geçen şirkete ait bir kısım vergi ve cezaların tahakkuk ettirildiğini, 2002 yılı kurumlar vergisi fon payı, özel usulsüzlük cezası, vergi ziyan cezası ve gecikme faizi olmak üzere 15.000 YTL" nin 16.10.2006 tarihinde müvekkilince ödendiğini, bunun 11.100 YTL"den şirkette % 74 oranında pay sahibi olan davalının sorumlu olduğunu, birleşen davada da şirketin kamusal borçlarından 24.341,33 TL tutarlı meblağın müvekkilince ödendiğini ileri sürerek, dava konusu miktarların avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada ve birleşen 2011/749 Esas sayılı davada davalı vekili, limited şirket ortaklarının sorumluluğunun ikinci dereceden bir sorumluluk olup, şirketin ödeme imkansızlığının hukuken sabit olması halinde ortağın sorumluluğunun doğacağını, 21.07.2003 tarihinde şirket paylarını şirketin diğer ortağı olan davacıya devreden müvekkilinin sorumluluğu bulunmadığını, şirketin kamu borcunun davacı tarafından ödendiği iddiasının haksız ve mesnetsiz olduğunu, ödeme belgesinde davacı adının yazılmasının borcun davacı tarafından ödendiği anlamına gelmeyeceğini savunarak, davaların reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve uyulan Dairemiz bozma kararına göre, davacının gerçekte şirketten tahsil edilmesi mümkün olan vergi ve cezalarını kendisi rızaen ödemek suretiyle, davalıya rücuen dava açma hakkının bulunmadığı gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın reddine karar vermiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,10 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.